bakma öyle boş yere
seninle gezip doylaştığımız
o sokaklara caddelere
aramasın o gözlerin artık beni
yokum artık senin baktığın
o sokaklarda caddelerde
sen gittin ya şimdi
acın saplanıp kalacak
bıçak gibi kalbime derinliklerinde
seni öylesine uzaklardan seyretmek
elbette çok yakacak bu canımı
kendi kendimi teselli edeceğim
göstermeden sana gözyaşlarımı
mutluluk oyunları oynayarak
yine seni kandıracağım
sen benden uzaklaşınca
bağıra çağıra acı bir çığlıkla
ağlayacağım ağlayacağım
canım öyle bir yanacak ki
belkide olduğum yere bayılacağım
biliyorum zor gelecek bu ayrılık bana
ama
dayanmalıyım dayanmalıyım
diye diye
sayıklayacağım belki günlerce
gözlerimde hayalin
elimde solmuş bir resminle
kendimden geçmişcesine
ağlaya ağlaya
geçecek belki günüm
belkide acı dolu ömrüm
HANİFE DUMAN
