Y’ay şeklindeki aşk yörüngende sustum
hayatın tellerine.
-Döngüleri, kördüğümleri, çıkmazları tümleyen
etmenlerden arıtılmış bir yarın
sundum. Temizlik yaptım içimdeki kirli
emellerden.
Nefsime yenilmişliğe çare buldum seninle.
İçsel
bir dönüştü. Bir farkındalık ışığıdır içten akan.Kendinle kendini bulma sürecidi. Öz ben’i tanıtma
filmidir.Yaşanacaklara iklim
olmaktır.Karakteri güzel niyetlerle
sulamaktı.
“İnsan hakikattendir, ancak asla Hakikatin ta
kendisi değildir.
Hakikattedir dönüşü, hakikattendir, ama asla
Hakikatin ta kendisi değildir.”
Hallac-ı Mansur”
-Bu kadar hakiki ve
haktan olan özümüz var.
Neden kendimiz dışında
ifrit tavırlar seriyoruz.
-Tavırlarımız neden ütüsüz.Kırışık
amaçlarımız neden ütüsüz iticilik oluşturuyor.
-İnsan bilen sürekli bilmeye odaklı bir
öznedir.Öğrenmeye
kodlanmışız.Bilip yaşıyoruz, bilmeden
zaten yaşamak imkansız
gibi.Bildiklerimizin
uyarlanışıyız.Bildiklerimizin
yaşanırlık çocuğuyuz.
-İnsana hep iyi şeyler öğretilir.Bütün kutsal
kitaplar, bütün anne-babalar hep iyilik
kuramı üstüne bir şeyler öğretir.
Ve
biz bilen ve
anlayan, değerliyiz.Bilmek, anlamaktır,
anlamak sevmektir, sevmek güzelliktir,
güzellik , birlikte yaşama
algısıdır.
-Bilmek
sevginin ilmidir aynı
zamanda.Bilen sever, seven bilir
gerçekliği, algıyı, olguyu, iyiliği,
güzelliği. Farkına varır, farkındalığın
güdüsünden , iyiliğin havzasına gelir.Bilmek, güzel niyetleri beslemektir.İticiliği yok etmektir.
Hastalıklı egoları yok etmektir.İçimizdeki
çocuğa bilinçli duyusal
duyurucular yollamaktır.
Bilmek, anlayışın kitabına cümle olmaktır. Anlayış,
olgunluktur, sevgidir, anlaşılmaya hazinedir.Anlatılmaya anahtır.Şimdi bu güzel
etmenlerin hepsi bilmek üstüne
kurgulanmışlığı bilmeden
yaşamanın iticiliği sıralanır.
*Kendini çok
bilen olarak sunmak iticilik.
*Kendinden, çevrenden, çok bahsetmek iticilik.
*Zekasından,
kariyerinden, zenginliğinden dem vurmak.
*Fiziksel
güzelliğinden, biyolojik
üstünlüğünden bahsetmek .
*Sahip
olduklarını ,
benimsediklerini, sürekli dile getirmek.
Kısacası
iticiliği örnekleyen onlarca
örnek var.
Sahip
olduklarımızın farkında
olmak bilmektir. Bildiklerimiz, bize verilen bize aittir. Yakışıklı
olmak bir özelliktir, üstünlük değil.
Zeka, bir özellik, üstünlük değil.
-Bize aitlerimizi itici olmadan yaşamanın Bilgelerine katmak gerekir.
Yüce
Allah, dünyayı bilgelik
üstüne kurdu.Her şeyi bilgelik
üstüne yarattı. İnsanın en temel özelliği olarak
da bilmeyi sundu.
-İkra…İlk
emir de Efendimize(SAV) İKRA
oldu.Her şey, okumak, öğrenmek, bilmek.
İticiliğimiz
ütüsüz olabilir.Hayat hep bize
düz ve şık olanı şifrelemiştir.
Kibir
bize ait bir içsel eylem;ama
kibir hiçbir zaman katmamıştır.İticiliği olan insanların itliği
vardır.İt , gibi her an ısırır.
Ama tabiatın doğası şudur ki o
iticiliğin itliğini yapanlar bir gün
tehlikeli masallarda başka itler
tarafından ısırılır.
-Kötünün
kazanımlar cürmü kadardır.
Ama iyiliğin sonu
yok.
Disiplin ve uyarılar iticiliğimize ayna olmalıdır. Kurallar,
nasihatlar, iyi örnekler
bizi kendimizle tanışmamızı sağlar.
-İticilik bir
ego hastalığıdır. Karakter zaafıdır.İçimizdeki zaafların
açlığıdır. Doyuma ulaşmamış
içsellerimiz var.Kendimizle çatışmaktır.
-Hangi peygamber iticiydi. Hangi bilge, hangi
alim, hangi ermiş, hangi kanat önderi.Üst
örneklerden de gördüğümüz gibi .Zeka, bilmeye, bilmek sevgiye,
sevgi, iyiliğe, güzelliğe, güzel emellere, uyumlu yaşamaya, iyi örneklenmeye götürür.
Vahiy
bilginin kaynağından da
uyum, huzur, birliktelik, eşitlik,
mülayimlik vardır.
Hassaslarımız hissidir.Fevri her şey iticidir.
Üstünlük tavırları hissi
eylemlerdir.İnsan , en çok hissi olandan incinir.Akli olan daha çok mantığa, bilgiye dayalıdır.Bu yüzden bizi
rahatsız eden bir şeyi
karşımızdakilere de yapmayalım.
-Bilmek, sevmenin anahtarıdır.Bilmek, birlikte
yaşamanın kapısıdır.Bilmek, kendini
tanımanın güneşidir.İçimizi
aydınlatalım ilimle, sevgiyle, güzelliklerle.