Bazen,
Salaş bir düşün ,
Tarumar yaprakları gibidir hâlim.
Böyle zamanlar,
Gergef yüreğimde dip yapar,
İşlerim hoyratça sevimsiz yaşamı.
Sonra;
Basiretli kâlbim,
Yapar yeteneksiz parmaklarımın yapamadığını,
Ve çalar bildiğimiz tüm enstrümanları.
Her tınıda biraz yorulur,
Her sızıda biraz yalnızlaşırım.
Düşünürüm ,
Her zaman ki nden daha derin,
Öldürürüm kendimi mızrak kirpiklerinde.
Anısı kalan yüzsüzlüğümle;
Bir nefes çekip sigaram/dan,
Diriltirim aşksız bedenimi yeniden.
----------------------
Bir masa atarken deniz kenarına,
Hiç düşünmem yalnızlığa sâki/lik ettiğimi,
Omzuma sek düşen her kadehte benimsindir çünkü.
Anason gözlere,
Sünger olunan vakitlerin,
Dört bacaklı acuzeye teslim zamanlarıdır,
Günah çıkartılan bugünler.
Yoksun,
Olmayacaksın,
Gelmeyeceksinde,
Ve hiç gelmemiştin biliyorum.
Elimde değil sevgili;
Bazen,
Davetsiz bir düşün ,
Yorgun sevinçleri gibi,
Savruluyor işte bedenim.
Böyle zamanlar,
Gün; dönerken tersine,
Ellerime bir hâller oluyor,
Ayaklarım seni mırıldanıyor yol izlerinde.
Kendime boşver sende unut,
Bak,
Toprakla örtüldü üstümüz desem de,
“Aklımdan Her An Alt Yazıyla Geçiyor ve Ben Hiç Dirilmiyorum”
Bülent KAYA