Herşey ,

Düşündüğüm kadar basit,

Söylediğim kadar kolaydı.

Yine de,

Ne yazabildiğim,

Ne dokunabildiğimdi içimdeki.

 

Sürgün yemiş,

Süpürge gibi düşlerim;

Dolaşıyor sokak sokak,

Sürünüyor kaldırımlarda.

 

Oysa,

Gün doğumuna,

Hep güz yağmurunda düşerim.

 

Yorulsa da kirpiklerim, 

Hiç paslanmaz ümitlerim,

Şahlanmaz onca tükettiklerim.

 

Kadere beş kala,

Soyunur yeniden hayat,

Durulurum iklimin sertine inat.

 

Ağlarım,

Elimde olmadan,

Yankısı çok uzaklardan duyulur,

Dilde yara olur söyleyemediklerim.

 

Yeniden,

Denerim konuşmayı,

Dökerim ne varsa herşeyi,

Dilerim sonra bir defa da anlaşılmayı,

Ancak yaşarım bir şekilde yaprağın kaderini.

 

Hatrı kalınca gölgemin,

Çığlıkları suya düşer suretimin,

Gitar tınısında dindiririm yürek yaşımı.

 

Vazgeçerim,

Bir çok şeyden,

Rest çekerim içimdeki yüzümle,

Midye kabuğunda uykuya dalarım sessizce.

 

Bak,

Yarım kaldı yine,

Belki de anlatamadım,

Ya da anlaşılır dilde susmayı bilmiyorumdur kim bilir ?..

 

Bülent KAYA

( Anlatamadım başlıklı yazı YuReKiKLiMi tarafından 18.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.