UMUDA UMUT KATARAK



Bana geldiğinde zaman, zaman

Nasıl karşılardım seni

Kendimi kıskanarak

Bir halt eder diye


söz aldım ellerimden

bıraktım gözlerimi

koştular gözlerinin içine

bir anımsa, anımsaki

ilk sorduğum ne olurdu

aç mısın?

Çünkü açlığa hiç dayanamam

Aç insan olmasın yanımda

Ve dünyam da

Bu kıskanç bollukta

Seni de aç sanıyorum


yemek isteğinde

ne çabuk hazırladımdı

nedendi sence

çünkü

tüm açlıklar yüreğimi vurur


sana geldiğimde

elimdekileri alırken

şaşkındın 

korkuyordun da

temizlik yaparken 

güzelleşen o gülüş

sevmek kadar hemde


yalnızlığa değer biçilmez

mutluluk çiçekleniyorsa

aşk gözlerin derinlerin de

yüzüyorsa


telaşın yüreğinin sesinde

sorguluyordu beni 

çok sıcacık olmam

o ateşe üflemiştik

sönmüş gibi idi ama

sönmedi sönmezde

kıvılcım saçıyorken

alev alan yürek 

yeni yıllara uçuşta 


yanarız ikimiz de deyişin

üzdü aşkımı kül mü olsun

gönül bizim

umuda umut katmak için


yaşanacak mevsimlerin 

yolcusuyuz diyerekten 

özgürlüğün kanatlarında

kışlar bahar olur baharlar 

bir başka bahar 

geceler gündüzler unutularak


aralık 2012 M.PAŞAKAHYAOĞLU

 

( Umuda Umut Katarak başlıklı yazı Mehmet Paşa tarafından 10.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.