Online Üye
Online Ziyaretçi
(Uhud Şehitlerinden, Can Şehidlerim: 8 )
HANZALA İbni Ebi Amir (RA)
Evs kabilesi ileri gelenlerindendir,
Yüksek ahlaka sahip olan bir isimdir,
İslâm öncesi Hanif dini üzeredir.
Şehitler sultanı, Hanzala’m, canım benim.
İnziva hayatı yaşardı o Hanzala,
Putlara yaşamı boyu tapmamış asla,
İbadetle meşgul olurdu uzaklarda,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Hanzala, Resûl hicretinde iman eder,
Babası kâfir olarak Mekke’ye gider,
Bu yüzdendir babasına “fasık” demişler,
Meleklerin yıkadığı adamdır Hanzala’m.
Dostları O’na “Takı” lakabı takmıştı,
Seciye ve karakteri yüksek bir zattı,
O, Hz. Muhammed yanından hiç ayrılmazdı,
Şehitler sultanı, Hanzala’m, canım benim.
Hanzala, Bedir Savaşı’nda genç ve bekar,
Bedir diyarında fırtına gibi eser,
Elinde kılıç düşman kellesini biçer,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Bedir’den sonra Cemile’yle nikahlanır,
Abdullah Übey İbni Selûl’ün kızıdır,
Düğün Uhud Savaşı öncesi yapılır,
Meleklerin yıkadığı adamdır Hanzala’m.
Düğün olduğu günün sabahı savaş var,
Hanzala bir günlüğüne izin alırlar,
O gece ki mutlu çift, evinde sabahlar,
Şehitler sultanı, Hanzala’m, canım benim.
Sabah ordu Uhud’a hareket etmişti,
Hanzala, Uhud’ta orduya yetişmişti,
Resûl, safları dizerken O, safa girdi,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Uhud’ta kahramanlıkta yoktu üstüne,
Korkusuzca dalıyordu düşmen içine,
Şehitlik arzusu hakimdi bedenine,
Meleklerin yıkadığı adamdır Hanzala’m.
O, durmadan, dinlenmeden kılıç sallıyor,
Bazen ok atıp, bazen mızrak fırlatıyor,
Düşman O’na karşı duramayıp kaçıyor,
Şehitler sultanı, Hanzala’m, canım benim.
Düşman ordusu düşmüşken can telaşına,
Birden Ebû Süfyan çıkmıştı karşısına,
Kılıçla Süfyan üzerine gider Hanzala,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Ebû Süfyan, bağırır yardım isteyerek,
Attan Süfyan’ı düşürür atı keserek,
Süfyan, kaçmaya çalışır emekleyerek,
Meleklerin yıkadığı adamdır Hanzala’m.
“Yetişin, Hanzala beni öldürecek” der,
Süfyan’ın askeri ki, can derdine düşer,
Hanzala, haykırarak Hakk’a davet eder,
Şehitler sultanı, Hanzala’m, canım benim.
Tam Hanzala, hücuma geçtiği sırada,
Şeddad bin Esved haini vardı arkada,
Elindeki mızrağı saplar Hanzala’ya,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Hanzala son bir gayretle vurmak istedi,
Vücudu takatten buna güç yetirmedi,
O zalim Esved, bir darbe daha indirdi,
Meleklerin yıkadığı adamdır Hanzala’m.
Al kanlar içinde diz çökerek yığıldı,
Sımsıkı tutuyordu elinde kılıcı,
Göletler oluşturdu o güzelin kanı,
Şehitler sultanı, Hanzala’m, canım benim.
Hz. Resûlullah’a Ebû Süfyan haykırdı,
“Bedir intikamı işte böyle alındı,
Oğlumun kanına karşı Hanzala kanı,”
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Şehitlerin organlarını kesip alır,
Hanzala’nın müşrik babası da vardır,
Oğluna müşrikleri dokundurmamıştır,
Meleklerin yıkadığı adamdır Hanzala’m.
Resûl Hanzala’yı seyredip üzülmüştü,
Gökte meleklerin yıkadığını gördü,
O’nun kisvesinde melekler kılıç vurdu,
Şehitler sultanı, Hanzala’m, canım benim.
Resûl Cemile’ye anlatır bu olayı,
Cemile sıkılarak der: “Gusülsüz çıktı”
Resûl demiş; “Bu yüzden melekler yıkadı”
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
O “Gasilü’l-Melâike” diye anılır,
Denir; “Meleklerin yıkadığı adamdır”
Evs kabilesi bu halden hep gururlanır,
Meleklerin yıkadığı adamdır Hanzala’m.
Cemile’nin Hanzala’dan oldu bir oğlu,
Cemile O’nun adını Abdullah koydu,
Abdullah büyüyüp İslâm’ın eri oldu,
Şehitler sultanı, Hanzala’m, canım benim.
Medine, Yezid’e karşı O’na bey’at etmiş,
O babası gibi Hakk için şehit gitmiş,
Rabbim bu güzelleri cennetine seçmiş,
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Şehitler sultanı, Hanzala’m, canım benim.
Gasilü’l-Melâike denen can Hanzala’m.
Meleklerin yıkadığı adamdır Hanzala’m.
Allah’ım! Hz. Muhammed’ine selam olsun,
Hanzala aşkıyla gönüllerimiz dolsun,
Ümmet-i Muhammed aşkla selamet bulsun,
Bizlere aşk ver, bizlere şevk ver Allah’ım!
Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan