Yok bayım
Aynı yöne bakar gibiyse de gözlerimiz
Gördüğümüz resim farklı.
Siz
Aşkın tanımını lügatlerden okumuşsunuz
Ben damarlarımdan geçirdim
Akıttım yollarınıza
Rengine kırmızı deyip geçtiniz.
Size sarıldığım gecelerde ne kadar yoktunuz aslında
İzlerken dudaklarınızdan çıkan soluğunuzu
Gözlerinizin miminde görmek istedim aşkınızı
Aşkın en saf haliydi o nefesleriniz
Belki uykuda olmanızdan
Ayıkken hiç hissettiremediniz…
Susa büründüğünüz günlerde
Sabır zikrettim,
Ha gayret, az daha diye diye…
Temassız olmadı ayaklarım yerlerden hiç
Mutluluk oyununu
Taktım vitese
Sürdüm çakıllı yollara kandırarak kendimi
Kalbim yese de, beynim yemedi bu oyunu
Çıkmaz sokaklara saptı yönünü…
Zordu bayım…
Sizle başlayan günü
Sesinizi bile değdirmeden uzatmak yeni güne.
Zordu zor
Siz bu kadar yokken taşımak aşkınızı yüreğimde…
Oysa ben
Zamansız açmak istemiştim kollarınızda.
Olmadığınızda bile
İçimdeki o küçük kızın
Coşkusunu yollamak
Arnavut kaldırımlarına çizdiği sek sekte
Gökyüzünü kucaklarken
Size dinletmek istemiştim şarkılarını…
Ama siz
Hep yoktunuz
Bilebilseydiniz keşke
Aslında ne çoktunuz…