Destan üretirken bu kara kalem
Yine de ben seni yazamadım yar
Sen ki gözbebeğim yıkılmaz kalem
Yine de ben seni yazamadım yar
Elim şakağımda şöylece durdum
Visal saatinin düşünü kurdum
Bütün lisanları mizana vurdum
Yine de ben seni yazamadım yar
Mehtapsın, gecemi zifir boğarken
Umutsun, seherde güneş doğarken
Bir heceye cümle âlem sığarken
Yine de ben seni yazamadım yar
Yadıma düşende bağrım ezildi
Yanaktan aşağı seller süzüldü
Her nesneye nice balad yazıldı
Yine de ben seni yazamadım yar
Adını andıkça lal oldu dilim
Kalemim tutuldu titredi elim
Çok şeyler yazdım da ey nazlı gülüm
Yine de ben seni yazamadım yar
Derviş tezgâhında sevda dokudum
Bülbül olup motif motif şakıdım
Tam yarım asırlık ilim okudum
Yine de ben seni yazamadım yar
Şemsettin AĞAR (Dervişoğlu)
“Dervişin Sultan Divanı” adlı kitabımdan