Online Üye
Online Ziyaretçi
Efil efil esiyorsa hüzün
Titriyorsa yapraklarım
Kırağı yağıyorsa seherime
Sensizlik ise adı Güz’ün
Bende mevcut tüm belirtisi
Çünkü ben Eylül çocuğuyum yar
Boynumun büküklüğü
Sevdamın karası
Yüreğimin yarası
Eylül’den gelir can
Erken derildim
Umarsızca öğütüldüm hasat
diye
Çarmıha gerildi başağım
Anızım yakıldı cayır cayır
Körpe umutlarım
Seherin tazeliğinde
İdam sehpasında tekmelendi
Son isteğim sorulmadan
Yine de yağlı urganın her
ilmeğinde
Her sabah yeniden yeniden
dirildim can
Bakma Eylül çocuğu olduğuma
Başıma dumanlar çöreklenip
Çileme bin çile eklense de
Gam değil cancağızım
Gam değil türkü gözlüm
Sevda ırmağında yıkanmış
yünüm
Aşkın kirmeninde eğrilmişim
ben
Bilirim ki
Öksüzlüğüm sende sonlanır
Vuslat sende demlenir
İsterse dört bir yanımdan
vursun hançerini
Etrafımda fır dönsün hazan
Topuyla tüfeğiyle gelse ne
yazar
Çünkü;
Ben ülküme
Ben ilkeme
Ben sana sevdalıyım can