Bakışlarını öldürdüm bu gece!

Az sevdiğimden değil

Daha çok sevdiğimden

Unutur misali, azala azala

Suda genişleyip kaybolan,

Biten halkalar gibi,

Sektirdiğim taşsın

Geçmişe fırlatıp attığım…

 



Yokmuş değerin gözümde,

Kumaşa dikilip, sökülen

Teyel izi kadar!

Vazgeçilmez değilmişsin,

Soyunurken başka…

Giyinirken başka güzel.

 



Görmeseydim gözlerini,

Batmazdı kirpiklerin bu kadar

Kirletmeseydin duyguları…

Yandırmasaydın narına

Olmazdın ikinci kadın!

Mıhlanmazdın paslı çivilerle

Sürgülü kapımın menteşesine

Yok, sayılmazdın şimdi…

Öldüğün için apansız.

 

 



Ben hep ayni benim oysa,

Sense çıtkırıldım sevgili!

Edasıyla kaprisiyle güzel

Tam yosmasın cilvesiyle…

 

 



Kim düştü

Benim kadar tuzaklara?

Ve çok sevdi,

Benim kadar o kenti?

Nasılda yıkıldın üstüne

Kocaman bir izdir artık harabeleri

Hiç yoktan bizi kanatan…

 



Yapmayacaktın,

Can evimden vurmayacaktın

Paramparça ettin

Kırdın tüm oyuncaklarını

Çocuk kalbimin…

 

 

 

Dokunamadığım bir yerlerde

Doldurulmazken yerin…

Ne mümkün sağ kalman?

Öldü diye yitirdiğim…

Şerefe kaldırılan kadehsin!

Rakı mezemde ki acı,

Beyazlatılmış anason,

Tabağımda ki hüzünsün.

Köhne bir meyhane de,

Şerefine içiyorum…

Şerefsizliğin niyetine…

( Şerefsizliğin Niyetine başlıklı yazı Fedai GÜVEN tarafından 3.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.