Bir sýcak yaz günü açtým dünyaya gözlerimi ve soluduk ister istemez kirlenmiþ havayý, insanlarýn ne kadar kirletmeye meraklý olduðunu gördüm. Daha sonrasýnda yazmasýný öðrettiler, Ali'nin aslýnda hiç ata bakmadýðýný, trafik lambalarý önlerinde mendil sattýðýný; Iþýðýn hiç de ýlýk süt içmediðini, Ýsrail'in açtýðý ateþlerde minik bedenini -daha hiçbir þey yaþamadan- savaþ enkazý duvarlar arasýna teslim ettiðini gördüm. Birde saymasýný öðrettiler yanýnda, bir insanýn deðerinin yüreðinin büyüklüðü ile deðil cüzdanýn büyüklüðü ile anlaþýldýðýný gördüm. Matematik de en çok burada iþe yarýyormuþ. Anladýkça anlamsýzlaþan hayatýn içinde ilerliyordum, þu an yaptýðýmýz gibi. Sürekli sorular soruyorlardý, ama doðruyu bulmak için deðil, istediklerini duymak için. Anlamadým... Ýnsanlarýn birbirlerini anlamamakta inat ettiðini, empatiden zerre nasibini almadan, kendisiyle beraber eþzamanlý olarak nefes alan 6 milyar küsür insanýn yaþadýðýný ve onlardan sorumlu olduðunun bilincinde olmasýnýn gerektiðinin bile bilincinde olmadan, sürekli bir yarýþ, sürekli bir kavga içinde olduðunu, incir çekirdeðini doldurmayacak sebeplerde bile iktidar kavgalarýna girildiðini gördüm. Birde demeden geçemeyeceðim; insanoðlunun isim koymaya çok meraklý olduðunu kaldý ki bazen onu da beceremediðini mesela aþk, sevgi, sevda kelimelerinin çoðu zaman yaþanýlaný karþýlamadýðýný, kullanýldýðýný ya da yanlýþ isimlendirildiðini gördüm. Hatta bazý zamanlar aþkýn kadýn bedeninin kullanma kýlavuzu gibi görüldüðünü, sevginin sömürüldüðünü ve bir insana deðer verdikçe ayný þekilde kendinin deðersiz bulunduðunu gördüm. Daha bir sürü hayat zýrvasý iþte. Nitekim insanoðlu kepaze hayatlarýn beþ para etmez tiyatrosunda kendisine verilen bayaðý rolü oynuyordu... Ve etrafta birbirini anlamayan sahte suratlar, sahte gülümsemeler, avunuþlarla dolu yaþamlar... Haa! Bu hayatta hiç mi güzel þey yok? Dürüstlük, dostluk, adalet, inanç gibi kavramlar tabii ki var. Onlarý da sözlükte gördüm, her hangi bir sözlükten ulaþabilirsiniz! Gördüm gördüm de bu kahpe hayatýn bu yalan yaþamýn neden devam ettiðinin, her þeyi riya olan bu zaman oyunun ilerlemesine bir türlü anlam veremiyordum. Þimdi anlýyordum meðersem seni görmemiþtim. Bu dünyaya anlam katan, bu dünyayý güzel yapan senin varlýðýnmýþ...