Online Üye
Online Ziyaretçi
Ne nağmeler dinlerdik,
Kargaların sesinde.
Kendimizden geçerdik,
Bir ağaç gölgesinde.
Hazinemiz tarlalar,
Alınlar hep terliydi.
Bahçelerde insanlar,
Sebze meyve yerliydi.
Gönlümüzdü gökyüzü,
Soframızsa denizdi.
Doyururduk öksüzü,
Başkaları da bizdi.
Eksilmezdi misafir,
Allah her gün yollardı.
Her gelen insanda bir,
Ayrı bereket vardı.
Tadına doyulmazdı,
Sohbetler çok derindi.
Ha karakış ha yazdı,
Gönlümüz hep serindi.
Masallar, hikayeler,
Ard ardına gelirdi.
Susarak dinleyenler,
Daha iyisini bilirdi.
Ne güzeldi yaşamak,
Her anı bir şiirdi.
Düğünde, cenazede,