Dünya Bir Tiyatro Sahnesi
Hüzün basar içimi her gün batımında.
Sensizliklerle dolu bir günün sonunda,
Yaklaşan karanlık gönlüm gibi kapkara,
Ürperirim yalnızlığın acı soğukluğunda.
Gelecekten beklenen bir şeyler yoksa.
Her yeni gün, bir öncesi gibi azapsa,
Bir başıma kaldıysam şu insan ormanında,
Yaşamın ne anlamı var sen olmadığında.
Aslında ceza diye verilmiş ömür insana.
Doğduğunda ağlamak, işarettir anlayana.
Ben figüran, dünya bir tiyatro sahnesi,
Yaratanın verdiği rol biter kapanır perdesi
(
Dünya Bir Tiyatro Sahnesi başlıklı yazı
Çetin İMER tarafından
3/11/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
