Online Üye
Online Ziyaretçi
Kış geldi kuşlardan önce...
Yolu bulmak için atılan ekmek kırıntılarını arıyor ruhum...
Dökülmüş renklerinde kaybolan çocukluğum,
Beklemekle gelmiyor ki sonrası,
Ya sonra;
Sonrasi diye birşey yoksa,
Ölüm;
Ölüm sonrası gelecek belki huzur...
Artık anlatmak için değil anlamak için yazıyorum...
Çünkü artık anlamıyorsun.
Belki diyorum,
Belki bir ara kalbimiz aynı anda atar.
Ve;
Ne bileyim işte belki bir gün...
Çok mu zor..?
Yine birgün gülüşmelerimiz denk gelir hafızamıza.
Kim bilir yine biz ve karışır belki gülüşlerimiz... "İ.D.K"Yazarın
Sonraki Yazısı