Maruzatım odur ki zay’olmuş şuurumuz

Yoksun kaldık ziyadan, karartılmış nurumuz

Avamlaştık gitgide, yerlerde gururumuz

Ne teessür ederiz, ne kalmış sürurumuz
 

Fikrî zaruretteyiz, mahrumlaştık algıdan

Bıkmadık elli yıldır tek vuruşlu çalgıdan

Korkutulduk bir asır her bilimsel olgudan

Akıldan uzaklaştık, bilgi değil zorumuz

 

Hayli magandalaştık, habire kabalaştık,

Eğitimi boş verip cehalete bulaştık
Korkular icat edip gölgemizle dalaştık

Dövülür duvarımız, yıkılmakta surumuz

 

Körleşti gözlerimiz, dünyayı görmez olduk

Doğru söz söyleyene bir fırsat vermez olduk

Bu gidiş nedir diye hiç akıl yormaz olduk

Maya tutmaz unumuz, çiğ kaldı hamurumuz

 

Efkâr-ı muhayyibiz (*), eksik anlayışımız

Kısır düşüncelerden kurtulmuyor başımız

Beyinleri katletmek oldu tek uğraşımız

Cehalet ne derdimiz, ne de çok umurumuz

 

 (*) Efkar-ı muhayyib: Düşünce yoksunu
( Maruzatım başlıklı yazı Mehmet DEMİR tarafından 14.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.