CÝNS-Ý LÂTÝF-06.05.2024

Ey cins-i lâtif! Sohbeti hoþ, edâsý nazlý dilber,

Sevdan yürekte kor, âþýðýn seni yanýnda diler,

Bir bakýþýn lütûftur, þuh-i endâmýn ömre deðer,

Sen gülersen; ne kasvet kalýr gönülde, ne de keder.

Ey derde derman! Gecenin mehtabý, gündüzde güneþ, 

Bulunmaz dengin, yok mu âlemde gönlüne göre eþ,

Göster mâh cemâlin, bitsin akýllardaki keþmekeþ,

Umut ver âþýða, sönmesin gönülde yaktýðýn ateþ.

Ey bî-vefâ! Yokluðun zulüm, gülþeninde yok neþe,

Âþýðýn ah-û zârý sana, bülbülün gonca güle,

Esirgeme o an’ý, gül ki sevdasý gelsin dile,

Belki biter de kederi, vuslata erer seninle.

Ey firkâtin fâili! Cevr-ü cefanýn sahibi yâr,

Tabip çare deðil, açtýðýn yarayý gel de sen sar,

Sensizlik ince hastalýk, geceyi gündüze katar,

Kapýnda durmaz aþk, gün olur sana uzaktan bakar,

Ey nazlý yâr! Ya bir umut ver, ya da âzad et âþkýndan,

Kalmadý çare; âþýðýn vazgeçti tatlý canýndan,

Kerem gibi yanýp; eyvâh, âh ederken efkârýndan,

Senin de yakar gönlünü, kaçýlmaz âþkýn nârýndan.

Bahadýr BORANLI