KADINLAR

Kadýnlar buðday baþaðý zarafetinde; 

Bahar yaðmurlarýyla yeþerip, 

   rüzgârýnda nazla salýnan kadýnlar.

Yaz güneþinde yanýk benizleri,

    alýnlarýnda boncuk boncuk ter.

Zarif elleri fýndýk, mýsýr, çay hasadý zahmetinde,

Aklý; ekmek aþ, karýn doysun derdinde.

 Bahçelerin kelebeði, gülü, bülbülü kadýnlar. 

Kimi köyünden uzak mevsimlik iþçi, 

Geçim yad ellerde, bitmez tükenmez yollarý,

Durduðu yer kadar özgür, rýzký kadar oralý.

Elinde kýna, sýrtýnda bebe, 

     ömrü hep yollarda geçer doðdu doðalý.

Bulunursa dere kenarý, olmazsa,

Tarla baþýnda mavi beyaz bir çadýr,

             önünde derme çatma sacayak ocak,

                  üstünde isli tencerede piþen yemek,

                              sonrasý çapa ve kürek, güneþ ve toprak, 

Uçsuz bucaksýz bozkýrýn yanýk türküsü,

Kýrmýzý gelinciði, kýnalý kekliði kadýnlar.

Toroslar’ý aþar kimi Sarýkeçili kimi Karakeçili,

Kara kýl çadýr yurdu, sermayesi kirmanýnda yün,

       saðýmda süt, ayaðýnda çorap, urganý ve ipi,

             yere serdiði keçe, hepsi el emeði, Allah vergisi.

Yalçýn dað yollarýnda omzunda dünyanýn yükü,

Yaylalarýn mor sümbülü, çiðdem çiçeði kadýnlar.

Köyünde kentinde; göz nuru iþleyen makinede,

             hastasýnýn yanýnda þifalý el; doktor ve hemþire

      sýnýfýnda öðretmen, kýþlada asker, karakolda polis

                 her aný emek, alýn teri, her dokunuþu mucize.

 Her biri nadide bir çiçek Gül, Gonca, Nergis, Lâle,

 Yasemin ve Müge; hepsi en güzel ismiyle Anne.

 Bahadýr BORANLI