Bir Hoş Oluyor İnsan

Bir Hoş Oluyor İnsan

 

Bir yol çalışması vardı kalbimde

Oturacak bir yer aradım

Buldum kendime bir gölge

Ulu bir çınarın altında

Oturdum asırlık bir kara taşa

Kaldım kendimle baş başa…

Etrafıma bakınıp durdum

Ne var ne yok diye

Bahar adeta bir ahu devrandı

Tüm serçeler şen şakraktı

Cilveleşiyorlardı biteviye

O an

Kedersiz, tasasız bir andı…

Esmekteydi bir rüzgâr

Serin ve ince

İnsan bir başka görüyordu

Hele, hele bir de

Derinden sevince…

Biraz ileride

Çağlayarak akıyordu bir dere

İlaç gibi geliyordu

Kurtulmak için

Tüm tasa ve kedere…

Nedendir ki bu durgunluk

Akıp gitmek varken,

Hayatın içinden

İnsanın kalbi bir hoş oluyor

Söylemesi zor da olsa

“Seni seviyorum” derken…

GA-280424

( Bir Hoş Oluyor İnsan başlıklı yazı KOCAMANOĞLU tarafından 28.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.