Şair Baş Koyduğu Kadar Bu Masum Aşka...




Renk körü bir aşk ve pişekar sevinçler sokağı özlemin fiyaskosu ihbar edilesi duygular…

 

 

Yüklü mizacı şairin

Eş güdümlü bir mermi gibi sevginin

İkramı:

Aşkın idamesi

Saf tutan yıldızlar aşikâr âşık mehtaba

Derin bir yara izi

Aşka nameler yağdıran

Dünden kalan nice öğreti

Duygular yadigâr babadan

Batıl bir öfke değil

Varsa yoksa masumiyetin seyrüseferi…

 

Mıntıkam aşk iken

Mihrabımda yaralı düşler gezgini

Güzergâhı ömrün

Bir yitime mahal veren

Tutuklu kalbin

Kâh hüznü kâh neşesi

Meşrebinde uyuya kalmış iken şiir

Dökümlü etekleri

Ne kibirli

Ne sıradan

Darmaduman edilmiş ruhlardan biri sadece.

 

Yanılgı eşiğinde

Algının beşiğinde

Gün batımı gündoğumu

Bir batımda doğan gün ve gecenin ufku…

 

Seyyah sancılar durağı

Mağlubiyet yüklü sevdanın kurduğu otağı

Yazmadığında kaplanan yürek sessizliğin mealinde

Top tüfek kuşanmak ne ki

Donanımlı bir yürek ve miladı

Aşkın zaferi

Özdeş duygular nabzını alamadığı kadar mutluluğun

İsyanı dahi sollar karanlık.

 

Aymazlığı ömrün

Hibe edilesi dürtülerin

Külün ta kendisi

Yanmaya kadir

Yazmaya dair

Ucu yanık masallardan tırtıklanmış bir aşk

Kavrulmuş leblebi tadında

Adı çıktı bir kere yalnızlığın

Yâdında dünün

Esareti sözcüklerin…

 

Ilıman bir iklime meyyal

İstişare edebildiği kadar şair kalemi ile hemhal

Kuşluk vakti düşüp de yola

Kuş mu kondurdu sanki bu yamalı sevda?

Mizacı kuş

Çırpı bacaklı bir gülüş

Kalemin nazenin endamı

Biteviye savsaklansa da şair

Ödün vermediği kadar kendinden

Hep de sevmelere dair.

 

Kubbenin örtüsü

Yerkürenin ölüsü

Araf’ta saklı adeta

Muhteviyatı s/onsuzlukla iştigal

Yerin göğün sarkacı

Ve işte baş koyduğu kadar bu masum aşka

Baş veren umudu yok saymadığı kadar

Kat izinde hulasası duyguların

Kanaviçelerle örülü şiirin

Duvağı.

 

Şairin son durağı ise beklemede

Mutlak bir mutluluk

Hoş beş ettiği kadar kalemle kaderin izdivacı

Nelere delalet oysaki ömür?

İstilasında duyguların

Kanıksandığı kadar hüzün

Kayıpların neşrinde

Yazılası bir şiir bir nesir

İmgelerin valsı

Sözcükler bassa da ayağına şairin.

İnzivada geçen ömrün ertesi

Boyun eğmediği kadar

Şair hiç ama hiç kimseye…

 


( Şair Baş Koyduğu Kadar Bu Masum Aşka... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 15.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.