Online Üye
Online Ziyaretçi
Kış bitti.
Derin uykusundan uyandı toprak.
Güneşin ilk yoğunlaştığı tepelerde.
Hayata gülümsüyor çiğdem ve papatyalar.
Bir canlılık geldi doğaya.
Kurumuş ağaçlar hayata döndü.
Rengârenk kıyafetler giydiler.
Üzerlerinde burcu burcu kokan çiçekler.
Kadife yeşili bir renge büründü,
Kahve tonu topraklar.
Mavi gökyüzünün gözlerinden ,
Nazlı nazlı akıyor yağmurlar.
Yağmur sonrası oluşan gökkuşağı ve ,
Gökkuşağının altından geçmeye çalışan,
O neşeli çocuklar nede mutlular.
Kış bitti.
Soğuk ve uzun geceler olmayacak artık.
Gökyüzünün kasveti havası,
Kasıp kavurmayacak ruhumu.
Nisan yağmurları bir ağlayıp bir gülen,
Çocuk gibi,
Ne yapacağını bilmiyor.
Arılar çiçeklerde misafir.
Çiçeklerse son derece cömert ve asıl.
En değerli varlığını ikram ediyor.
Gönül sofrasında özünü.
Karıncalar yine telaşlı.
Bir yük yüklenmiş ki bedeninin iki katı.
Şimdiden başlamış kış hazırlığı.
Kuşlar en güzel şarkılarını söylüyorlar.
Bir ahenk bir nizam var doğada.
Kış bitti.
Kelebekler her yerde ,
Rengarenk desen desen kanatlarıyla karşılıyor baharı.
El ele yürüyen sevgililer .
Seviyor sevmiyor diye tutulan,
Papatya falları.
Hercai sevdalar uğruna koparılıyor,
Narin yaprakları.
Renk renk kır çiçekleri müjdeliyor,
Baharın gelişini.
Yeni doğmuş bir bebek gibi taze ve narin.
Cıvıl cıvıl yılın bu ilk hâlleri.
Gökyüzüne bırakılan uçurtmalar.
Ve bulutlara yükselen hayaller.
Hiç bitmesin denilen o coşkulu günler.
Kış bitti.
Derin uykusundan uyandı toprak,
Ne güzel nisanı coşkuyla yaşamak.
Meryem Keskin
14.04.2024