Ölümüne Sevdim

Ben sadece seni sevdim.
Hayatıma kimsenin girmesine,

İzin vermedim.
Kimse okşamasın saçlarımı,
Bakmasın gözlerime,
Dokunmasın yüzüme senin gibi.


Tuttuğum her elde ellerini aradım,

Sıcaklığını.
Aşkla bakan gözlerini aradım,
Geçip giden yılların farkında değilim.


Kalbimdeki bu yorgunluk neyin nesi?
Neyin nesi içimdeki bu sızı?

Ya kesilen nefesim: yorgun ayaklarım.

Neyin nesi ruhumdaki bu karanlık?
Bir türlü olmayan sabahlarım.

Ya saçımda ki bu aklar?
Sahi sensiz mi geçti bunca yıllar?


Kabul etmek istemesem de anlatıyor,

Resimler.

Yazılıp postaya verilmemiş sayısız…

Mektuplar.
Şimdi beni avutan sa,

Sana kavuşma tarihinin yakın olması.

Biliyorum kavuşacağız sonunda,
Bitecek bu hasret nöbeti.


Bu kasvetli soğuk ayrılık günleri
Yerini bayram sevincine bırakacak

O gün senin ve benim,

Bizim olacak
Öyle bir gün ki buz gibi soğuk,
Bahar kadar sıcak.
 

 Meryem Keskin 

 29.04.2024

( Ölümüne Sevdim başlıklı yazı Meryem Keskin tarafından 4/30/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.