Bir akşam üstü bitirivermişliğinle
Oturduk kıyı şeridine hayatın, sen yoktun
Düşün düşüncemde kana bulanmış bir yara bandı
Elimde soğumaya yüz tutan, bir ince çay bardağı
Anımsatırcasına çekilmediğimiz hiçbir fotoğrafı
Ve eksik onca şeyin, acıya o denli hatırı.


Bir akşam üstü bitirivermişliğinle
Uzanıp dokunmaya heveslendim, değmemeye.
Ellerin zaten yoktu, yoktu ısın civarda
Yoktu anlamlandıracak hiçbir obje sana dair,
Belleğimde gülüşün duruyordu, acıya inat
Sanki bir kutu yutulmuş aspirin.


Bir akşam üstü bitirivermişliğinle
Susuldu koca bir ömür, tadı kaçmış damaklarda
Bir izmarit gibi nefesi tükenmiş anılarla.
Ağlamak yoktu, içine atmak vardı her şeyi
İçimde sen yüz yıllara bölünen bir cenaze merasimi,
Gömdükçe gömdüm sevgiyi,
Öldürmedim hiç. kıyamam böylesine şeylere,
Olsam da senin için ölü biri. sevgili,
İçin, içimde diri diri.


Bir akşam üstü bitirivermişliğinle
Kalktık yürüdük dehlizinde ayrılığın, sen gidiyordun
Hep gitmelerdesin sen zaten, hiç durmuyorsun
Mesafen hep uzağa müabbet,
Yakınlığın bir hayalden ibaret,
Yokluğun bitmek bilmeyen bir kiyamet
ve bıraktığın ne varsa hepsi kusursuz birer cinayet.


Bir akşam üstü bitirivermişliğinle
Soldu rengi gökyüzümüzün, ayrıldık patikamızdan
Ben yürümüyordum zaten, sende duruyordum
Sen hep bir elveda maratonunda, ipi göğüslüyordun
Buydu hikayemiz, buydu yaramızdaki en derin iz.

( Aşkprin başlıklı yazı hakan-dl tarafından 4/11/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.