Online Üye
Online Ziyaretçi
AĞLAMA SEN KÜÇÜĞÜM
Bir çocuk gördüm
Sarışın, mavi gözlü
Çökmüş duvar dibine
Ağlıyordu sessizce.
***
Seyrediyorlardı çocuğu
Genç-ihtiyar insanlar
Ne halini soran vardı
Ne gözyaşını silen.
***
Derdi büyüktü küçüğün
Kalem-mendil satıyordu
Ya annesi hastaydı
Ya babası işsiz.
***
Ağlamaktan utanma!
Utanması gerekenler var.
Hayat seni pişiriyor
Zor günlere hazırlıyor.
***
Okuyacaksın küçüğüm
Büyük adam olacaksın
Elbet hesap soracaksın
Adil olmayan düzenden
***
İnsanlık ölmüş küçüğüm
Şahsında dirilsin
insanlık
Sana çare olmayan düzen
Bakıp haline utansın