Öznesi yok ki bu şiirin ama özveri
dolu bir teselli babında ve işte girizgâhı sözcüklerin en çok da bilip bilmeden
hem kalemimi hem yüreğimi bilediğim ve bilmezden gelemediğim o huzur o esinti
ve tırnaklarıyla kalemimin kazdığım aşkın kuyusu ve unutulmuşluğumun kuytusu ve
ben incitmeden ses dahi etmeden sevdiğim kadar sizi…
Ah, keşke bir o kadar sevebilseydim
kendimi.
Hüznümü mazur görünüz, uzantısı
yüreğimin
Hem kol kanat geren de siz değil
miydiniz öncemden
Arda kalan minnet ve şükür duygumla ve
kalbimle
Kabrimde de açan bir çiçekle
Eşlik ettiğimdiniz…
Benim tek bir ismim dahi yok
Hem bende bu aşktan bunca isimlerden
daha çok
Ne mevcut olabilir ki?
Azığım iken mevsim
Azımsandığım günler
Yaza durduğum nice şiir nice nesir:
Esir
Düştüğüm kayıtsızlığında size
duyduğum
Hürmetin de devamıdır
Yazdıklarım
Daha doğrusu
Kâh azalıp kâh çoğaldığım
Bazen Çisil Çisil yağdığım
Bir ömrümün de yağmalandığı ne ki?
Gönül tezgâhına serili
Yüreğin kıblesinde saklı
Ölümün de arifesi
İken hem yazmaya hem kıyama durduğum
Satırların yüreğin de bohçası
Yetmedi solduğum
Yatıya kaldı mı da aşk,
Yazmadan vuku bulmadığım bir coşkunun
Esiri ve eseri.
Nemli yüreğimin de
Kovuğunda kaldığı kadar düşler
Bense bir imlece ya da bir imgeye
teslim olduğum kadar
Yüreğimde koruduğum bir dua misali
Bazense diktiğim duvarlara
Müdahale eden kalın bir demir bir
gizem gibi
Ket vurulduğu kadar mahremime
Kat izinde matemin
Ölümle sevişen gecelerin ihmalinde
ikbalinde
Ve işte doğdu doğalı yeni gün ve
güneş
Varsın olsun dünüm kıraç
Bakınız gözlerimin en derinine ve hâsıl
olan o gülüş
Sayesinde
Asla da kaybetmediğim o mizaç
Yok mu yok mu?
Varlığımın kasidesinde
Yoksunluğuma dahi şükür
Ettiğimden de öte
İmha edemediğim kâh huzur kâh öfke
İdamesi bu imkânsız sevdanın
İkamesi ruhumda bu tutan duyguların
Neşrin ve nesri ve nakşın
Rüzgârında savrulduğum
Vurdumduymaz bir imgeden ise çok ama
çok
Farklı iken varlığınız
Ve bakınız:
Bir şiir daha düştü gözümden…
Gözümden düşmediğiniz kadar
Yüreğimde saklısınız
Ne bir şiir yeter anlatmaya
Ne de nesir dolu kalemimin ufkunda
Serili güneşi
İçime sokulası dinmeyen bir ateşi
Asla da sonlandırmasın yeter ki yüce
Tanrı
Yaşadığım kadar da seveceğim sizi
Sizsiz bir kıyım,
Sizle bir kıyam
Aşkın efkârına yenik düştüğüm ne ki
Ah, bende saklı bu sevda olmasa
Elbet tüm dualarım da sizinle
Varsın olun bin ışık yılı uzağımda
Sancılı değilim bu gün
Sanrılar suskun
Rölantiye aldığım mutluluğun
Varsı nutku tutulsun
Ne tek şiir yeter sizi anlatmaya
Ne de bir hikâyeden ibaret olduğumu
sanmasın da hiç kimse
Beyitler
Ve bentler aştığım kadar
Kutsanmış bir aşka ve de ölüme ramak
var
Ve işte kilit noktam
Oysaki kilit vurmuştum kalbime sizden
önce…