Hayýr dostum…
Zaman bize hiçbir þey vadetmedi,
Biz bir þeyler umduk kendisinden,
Býçak gibi kesilen
Ve bir uçurumdan düþer gibi kayalýklara,
Hayal kýrýklýklarýmýz arasýnda,
Nazlý bir gül yetiþtirmek istedik.
Kýrmýzý yapraklarý olan,
Kan kýrmýzýsý
Ve dokunmaya kýyýlmayacak yumuþaklýkta.
 
Hayýr dostum…
Yeryüzü bize hiçbir þey vadetmedi,
Böylesi yaþamayý biz seçtik,
Çöpler arasýnda
Ve en sefil halimizle
Cenneti düþlerken üstelik
Cehennem öncesi küçük bir mola
Dünyamýz, hýrslarýmýz
Ve lanet olasý kavgalarýmýz.
Hepsi bizim tercihimizdi.
 
Hayýr Dostum…
Kurtulmayý hiçbir zaman düþlemedik,
Düþlerimiz farklýydý bizim,
Hayallerimiz ucube,
Bir sirkten kaçmýþlardý sanki.
Uzayý keþfetmek gibi,
Gezegenlere taþýmak gibi,
Taþýnmak gibi,
Can sýkýcý.
Ruhlarýmýz mengenelerde sýkýþýyor,
Gözlerimiz kör
Ve kendi çýðlýðýmýzý bile duymaz olmuþuz.
 
Hayýr dostum…
Her gece doðan ay bize hiçbir þey vadetmedi
Ve güneþ güzel günlerin þarkýsýný mýrýldanmadý,
Biz düþledik evrenin þarkýsýný
Ama eþlik etmedik melodisine,
Galaksiler dolusu ahmaklýklar içinde,
Sonsuzluðu düþledik,
Sonlu bedenlerimizle.
Toprak için yaþadýk
Ve sonunda toprak olduk iþte.
 
Hayýr dostum hayýr!
Bu gezegen bize hiçbir þey vadetmedi,
Hiçbir zaman en özel sizsiniz demedi,
Biz uydurduk bu yalaný
Ve o kadar inandýk ki yalanýmýza,
Ýþledi tüm kanýmýza
Düþünmeden döktüðümüz kanýmýza.
Savaþlarla
Ve katliamlarla dolu hayatýmýza.