M. NÝHAT MALKOÇ

            Bu necip milletin kültürüyle kültürlenmiþ, bu memleketin deðerleriyle deðerlenmiþ velut bir kalemdir Ahmet Sezgin. Gönül kabýný bu memleketin pýnarlarýndan doldurmuþtur. Yarým asrý aþkýn ömrü bu milletin dertleriyle dertlenmekle geçmiþtir. Onu en iyi anlatan beyit Namýk Kemal'in þu beytidir: "Bâis-i þekvâ bize hüzn-i umûmîdir Kemâl/Kendi derdi gönlümün billâh gelmez yâdýna"( Bizim þikâyet etmemizin sebebi, içinde bulunduðumuz hüzün atmosferidir, gönlümün kendi derdinden bahsetmek asla aklýma gelmez.)

            Yazar Ahmet Sezgin uzun yýllardan beri bir öðretmen olarak gerek örgün eðitim yoluyla gerekse yazarlýk yoluyla insanlarda kalýcý davranýþ deðiþiklikleri oluþturmaktadýr. Yetiþtirdiði binlerce öðrencisine bu topraklarýn deðerlerini aþýlamakta, deðerlilerini sevdirmektedir. Onun gerek deneme, gerek makale, gerekse fýkra türündeki birbirinden kýymetli ve özgün yazýlarý memleketin kültürüne ayna tutmaktadýr. Eserlerinde yaþadýklarýný yazdýðý için, bir baþka tabirle yazdýklarýný yaþadýðý için okuru derinden etkilemektedir.

            Millî ve manevî kaynaklardan beslenen Ahmet Sezgin, çok okuyan ve çok düþünen, okumalarýndan ve araþtýrmalarýndan yola çýkarak  özgün ve medenî fikirler üreten bir aydýndýr. O, Ýslâmî duyarlýlýklarý üst düzeyde olan mümin ve muvahhit bir kalemdir.

                Ahmet Sezgin kültür ve edebiyat sahasýnda adeta bir deryadýr. O, "Söz uçar, yazý kalýr" anlayýþýyla düþüncelerini yazýya geçirmiþ velût bir kalemdir. O ayný zamanda iyi bir hatiptir. Baþta okullar olmak üzere birçok farklý mecrada düþüncelerini dinleyicilerle paylaþmýþtýr. Böylece insanlarýn yüreðine dokunmuþ, olumlu davranýþ deðiþiklikleri gerçekleþtirmiþtir. O hep yorgun, bitkin, yaralý ve (u)mutsuz gençlere umut aþýlamýþtýr.

            Sevgiyi Yunus Emre'den, hoþgörüyü Mevlâna'dan alan þair ve yazar Ahmet Sezgin, týpký bu rol modelleri gibi bu memleketin insanlarýný ayrýþtýrmýyor, birleþtiriyor. O; yazýlarýnda insanlarý saðcý-solcu, Alevî-Sünnî, Türkçü-Kürtçü, laik-dindar, Cumhuriyetçi-Osmanlýcý þeklinde kategorize etmediði için her kesim tarafýndan sevilerek okunuyor.

            Ahmet Sezgin; Ahmet Yesevî'den Fuzûlî'ye, Yunus Emre'den Mevlâna'ya, Mehmet Akif'ten Arif Nihat Asya'ya, Cemil Meriç'ten Nureddin Topçu'ya, Necip Fazýl'dan Peyami Safa'ya , Yahya Kemal'den Ahmet Hamdi Tanpýnar'a, Tarýk Buðra'dan Samiha Ayverdi'ye, Sezai Karakoç'tan Rasim Özdenören'e kadar birçok yerli ve milli kalemden etkilenmiþtir. Hiçbir zaman kökü dýþarýda olan, milletini aþaðý gören sözde kalem ehlinden haz almamýþtýr.

            Ahmet Sezgin her þeyiyle yerli ve millî bir kalemdir. Bizim diyarýmýzýn baharlarýndan dem vuran bir  kalem erbabýdýr. Faruk Nafiz'in deyimiyle duvarda gördüðü bir sülüs yazýyla sarsýlandýr. Bir parça yeþil çiniyle heyecanlanandýr. Dað gibi bir zeybeðin topraða diz vuruþuyla kalbi yerinden kýmýldanandýr. Istýrap çekenlerin acýklý nefeslerini en hazin musiki sayandýr. Bir köylünün kývrýlmayan belini görünce ruhunun en büyük zevkini duyandýr. Edirne'den Kars'a bütün Anadolu'yu söylenmemiþ bir masal olarak görendir.

            Bir ömür kültür ve medeniyetimizin izini süren Ahmet Sezgin'in kültür ve edebiyat araþtýrmacýlýðý, deneme ve makale yazarlýðý ön planda görülse de o, aslýnda çirkinliklere isyaný olan iyi de bir þairdir. "Hüzün Yaðmurlarý" þiir kitabý bunu ispatlar niteliktedir.

            Dost insan Ahmet Sezgin memleketi Samsun'un Terme ilçesinden edebiyatýmýza ses ve yanký olmaya çalýþýyor. Þayet kendisi, bu iþin merkezi olan Ýstanbul'da yaþasaydý etki alaný çok daha geniþ olacak, buna paralel olarak da adý çok daha büyüyecekti. Her büyük iþte olduðu gibi yazma iþinde de merkez Ýstanbul'dur. Ýstanbul hem yazarlarý besler hem de yazarlardan beslenir. Böylece apayrý bir sinerji oluþur. Bu da yazarýn cilasý hükmündedir. 

            Þair ve yazar Ahmet Sezgin bu topraklarýn yaþayan mühim deðerlerinden biridir. Bir yazar olarak yýllardan beri baþarýlý ve özgün eserlere imza atýyor. Bir sonraki eseri, bir öncekinin çok üstünde bir görünüm arz ediyor. Yazarken asla savruk deðil. Aksine kýlý kýrk yaran bir dil iþçiliði var eserlerinde. O, Türkçeyi duru bir nehir gibi satýrlardan sadýrlara akýtýyor. "Türkçe bizim kimliðimizdir, adýmýzdýr, soyadýmýzdýr, türkümüzdür, þarkýmýzdýr, sevgimizdir..." diyen Sezgin, bunu yazdýðý kýymetli eserlerle destekliyor. Türkçenin Feryadý'ný gönül kulaðýyla duyuyor. Onun yaralarýný sarmak için gönüllü bir kalem hemþiresi oluyor. Anadilimizin bir nehir misali yeni mecralarda akmasýný saðlýyor. Bin yýllýk ses bayraðýmýzýn gönül gönderinde nazlý nazlý dalgalanmasý için ona rüzgâr oluyor.