bilmezdim önceden bu kapı ardı gülmelerini bu zamansız kıkırtıyı gözlerimdeki sarı kupür perdeler ve ellerimdeki alaz soğan halkası bitmeyen ömrüme dikiş bu nasırlar gelmeyen gölgelerin ardında kaldım bitmeyen yarınların zamanında...
hani açılsa bu kapı ve ardında sen beyaz bir gelincik tülünde gelse rüyaların kırmızı bir gonca gülünde inan ardımdaki sırıtmaları ve kirlenmiş anılarımı teyellerdim sensiz yıllara...
ah! Gülnihal sokağın hırçın kızı açmamış güneşlerin dili geçmeyen adımların toz duman seli sürüklendim kapı önlerinde dil üzengisinde bir kısrak eyeri işçiliğinde...
ömrüm ki; sana adanan baharların dipsiz geçen kuyusu kapı kertiklerinin dilsiz düğmesi olmamışların dal sürgünü
( Gülnihal başlıklı yazı prens tarafından 28.11.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
