Çürük bir renktin sen çürüyen ruhların kehanetinde buyurduğu gibi Tanrı…

 

 

 

Çekincelerimi serdiğim yastık altı düşlerim

Meczup iklimdeki seferberliği yüreğin

Manilerdi söylenen meali ölüm

Manidar bir sessizlik ve kayıp varlığın

Isısı düşerken kalemin

Buz kesen iç sesim

 

Rakımı ölüm idi göğün kırık tamburundan

Dökülen nameler misal

Miadı dolmuştu notaların

Gamına sadık sol anahtarı

Elbet hüznün de sarkacı

Sakardım ve savruk ama iyi yürekli

Bu yüzden saf addedilen nemli yüreğim

Gizinde aşkın gocunmadan

Dolu dolu sevdiğim

 

Renkler ıssız

Sözcükler revnak

Bense yalnız ve sessiz

Muadilim illa ki şiirler

Derdest edilmişliğim neydi hem?

Demlendiğim kadar çayın posasında dahi

Yüzebilirdim

Nasıl ki aşkın şahikası idi

Kalemim

Kulluğuma binaen günbegün büyüyen

Allah sevgim

Yolunda hidayetin

Yol yordam bilmeden

Yaşamam asla da değil iken garanti

 

Varlık katsayım

Ve işte b/öldüğüm yalnızlığın coğrafyası

Yerle yeksan edilmiş bir ruhtan arda kalan

Nasıl ki şiirlerim idi yaşamın bitmeyen vardiyası

Sökün eden ansızın

Tek bir kelime

Ve işte şahlanan kalemim duyguların nezdinde

Kök söktüren bilumum hece

Arka fonda çalarken kâinatın orkestrası

 

Soldan sağa saydığım

Devasa bir kilit içimde arz edilen

Dinmeyen sağanağın tek ıslattığı:

Yine ben yine kalemim

Ahmak addedilen bir fısıltı

Sağır Sultanla istişare ettiğimin de yankısı

Elbet yüreğimden sökün eden bir şiir bir hikâye

Kayıtsız kalamadığım acımasız ahvalin dinmezken sancısı

 

Sanrı ötesi bir yolculuk saklı

Kıblemde yatıya kalan mehtap ve yıldızlar

Yâdım dünüm

Yıldız olmanın keyfi değil cefasıydı yaşadığım

Günüm şiir

Dünüm nesir

Yazgıma riayet eden kalemin tutmadan dibi

Yazmanın da ödediğim bedeli

Beylik bir hüzün değildir hem benimki

Ne de sıradan bir yaşam

 

Kâh bir izlek kâh bir hayal

Adımla sanımla hemhal

Olduğum kadar sözcüklerin bekası ile iştigal

Hem dünüm hem günüm

Yarınlara meylettiğim o asi/l rüzgâr

Bir hengâme bir terane

Bir ters bir yüz ördüğüm şiirlerimi

Nasıl ki men etmiştim öncemden

Nemli gözlerime eşlik eden imgelerin çığlığı

Oysaki sessizlikle yoğrulmuştu yüreğim ve hanem

 

Haresi evrenin

Hancıya duyduğum sevginin

Sönmezken İlahi Ateşi

Bir adım ötesi kaçamadığım kadar kendimden

Neşrinde gizemin…

 


( Günüm Şiir Dünüm Nesir... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 8.11.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.