Şehirler kurdum kafamda,
Şehirler yıktım.
Yollar aradım belki de kendime,
Ulaşabilmek için Aksa'ya.
Nefes olabilmek için bir bebeğe...
Ellerim bağlıydı, gözlerim kör,
Kulağım sağırdı.
Aklım acziyet içinde bana bağırdı.
''Kalk ayağa!'' Kalkman lazım,
Bugün senin mazlumun yanında olman lazım,
Zalime haykırıp zulme baş kaldırman lazım,
Ve insanlar gördüm,
Grup grup sınıf sınıf insanlar,
Bu kadar ayrıyken nasıl da birlerdi,
Sanki susmuş onca alem bu yalvarışları dinlerdi.
Düşündüm vatanında esir olmak,
Nasıl bir duyguydu, kalbim acıdı.
Sanki bütün dünya tarafından kimsesiz bırakılmış gibiydim.
Terkedilmiştim kardeşlerim tarafından bir kuyuda.
Çöküp bir taşın ortasına dua ediyordum.
Bugün Necef Çölüne sürgün edilmeye çalışılan binlerce insan,
Ölüm için ölüme terk edilmiş binlerce can,
Nasıl kalbim olmasın feveran,
Kudüs'e açılıyor yollarım...
Zaman durdu artık ,isyan ediyor bu zulme akrebim yelkovanım.
Sahi yoksa susarak ben de mi onları vatanından kovandım?
Aklımda canlanan her ana, korkuyla bakarken hatırladım.
Daha yeni doğmuş bebeklerin nasıl şehit edildiğini,
Ürperdim, ağladım...
Hiç suçu yokken aldığı ikinci nefeste tekrardan gözlerini yummak dünyaya,
Bugün Filistin'de bir eline ekmek verip bir eline oyuncak,
Şehadete uğurluyor anneler bebeklerini.
Allah'ım içim yanıyor.
Binlerce bebek, ağzında emzikle kefen giyiyor.
Yıkıl dünya!
Bunca zulümden sonra var sen de ayakta kalma!
...
(
Şehit Bebekler başlıklı yazı
katreimah tarafından
20.10.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
