Geçip gidemediğim tek yerdi şehrinin sokakları
Her yanı böyle toprak kokarken
Hele de mis gibi bir yağmur üzerken gözlerimi
Sessiz bir vedanın hüzünlü tınısı değdi kulaklarıma

Uykudan yeni uyanmış bir çocuk gibi bugün bu şehir
Öylesine yorgun gözlerle 
Yeni bir günü sindirmeye çalışıyor
Derler ya ''zaman ilaçtır.'' diye
Hayır, sadece insan hayata alışıyor
Büyüdükçe kocaman bir yokluk bu boşlukta

Ben oturup masamın başına 
Şiir diziyorum kağıttan gemilerle
Hoş, dinmiyor rüzgarın uğultusu bir türlü! 
Çıkmıyor aklımdan ölüm duygusu
Toprak özlemine delirmiş bir can
Nereye gitse de içinde olur nâlân... 

( Deli Bir His başlıklı yazı katreimah tarafından 6.10.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.