Günler Uçsuz Bucaksız



ve günlerce
hayata zincirliyiz kollarımızdan
zaaflarımızdan çiviliyiz
günler nehir gibi akmıyor
nehrin serinliği var
koynunda yıkanabilirsiniz 
gümüş pullu balıklar yaşar 
çehresinde nehrin

ve günler
bakışlarında hançer
birer birer geçiyor önümüzden
kimi suratımıza tükürüyor durup
kimi tokatlıyor bizi
kimi çözüyor ellerimizi 
kimi özgürleştiriyor ruhumuzu

günler kükreyerek geçen canavarlara benziyor
uluyarak geçen canavarlara 
gök karanlık
kulaklarımızda acı bir nara 
nehre benzemez günler 
hey oradakiler
yanan alnınızı serinletsin 
kardeş suları nehrin

nehir bir gözyaşıdır
bize ağlayan
nehir bir busedir
nehrin sularında gök var
altın yıldızlarıyla gök
hey sen
neden azgın rüzgarların önüne kattığı kumlara
benzetmedin 
günlerin geçişini
neden dökülen yapraklara benzetmedin
eriyen kara benzetmedin 
günlerini

günler belki de 
önünüzden şuh birer kadın gibi 
göz süzerek geçiyordu
bir an serin bir rüzgar gibi 
dostça dolaşıyordu 
yanan alnınızda parmakları
kimin haberi oldu
 
belki de günler bir mumdu
siz alevdiniz
belki zaman zaman yandınız alevden dudaklarıyla 
ama aydınlandınız
aydınlattınız

günler belki dilber zaman zaman 
belki o canavarlar kafilesinden sonra bir çingen kızı 
rengi karaduta benzeyen meryemdi
ama zincirli elleriniz
koparsanda zincirlerini
günlerin saçını okşayamazsın
meryemin gözyaşını silemezsiniz
meryemin iffeti
kadınca duyguları ısırır parmaklarınızı
en çok
yırtılan entarilerinden birer parça kalır avuçlarınıza 

korkuyorum 
günlerden korkuyorum. 
uçsuz bucaksız uçurum günlerden
anlamıyorum söylediklerini
dörtnala giden azgın bir atın yelelerine sarılmışım 
bir elimle
yarların arasından geçiyorum
ve tarlalarda başaklar
başaklar altın sarısı
başakları yoluyorum 
yola bildiğim kadar

yazık ki dikenle başak yan yana 
ve avuçlarımda 
bir avuç diken
bir avuç ısırgan
günler birer kelebek belki
ama ellerime konmuyorlar ki 
ve bir anda tozlaşıyor o çiçekler
keşkelerle

günler birer kuş belki de
neden saçlarıma konmuyorlar
kanatları birer el gibi dokunsa alnıma 
ne olur
günler benden birer parça götüren haramiler 
kırk haramiler
kırk bin haramiler

günler sam yeli 
ben çöl
ben kumdan bir tepecik 
günler yaramaz birer çocuk
ben çerden çöpten kurdukları bir gecekondu 

günler karanlık demek 
yani adem demek 
adem yani 
yani dünya
yani sükut
sükut şarkı söyler mi hiç

günler geçiyor
geçtiler
gidiyorlar 
ardına bakmadan
her biri bir parçamı kopardı 
bana ne kaldı ki onlardan
hiç…
benden onlara şiirlerim kalacak
ne şiirler
hem de ne şiirler


redfer
( Günler Uçsuz Bucaksız başlıklı yazı redfer tarafından 1.10.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.