Arşında
yükselen ömrümün
Dizginlerini
bıraktım ellerine
Sonsuzluğunda
aşk diye soluklanan düşte.
İçimi titret
Gölgeme
gölge ekle gölgenle
Sırra taşı
varlığımı
Yollarıma
ıssız ve sessiz bak/ma
Konuş arada
Mum yak
titreyen alevinde
Ve bütün
karanlıklarda
Beni ara…
Gecenin
içinden geçer mekânsız hayaller
Ulaşılmayan zamanlama, ölüme denk düşer
Vuslata
nazır bekleyişlerdir içimi kemiren
Ha varım
Ha yokum
Söyle ne
fark eder…
Ayaklarındaki
kader çizgileri ben miyim?
Ben miyim
geceye dair ıstırapların muhasebesi
Bir birin
içinde
Birin içinde
bir
Sonuç
Kim
bilebilir…
Sırra kadem
basmak fani dünyada
Aşkının
gizeminde kaybolmak adına
Yangınlardan
aşındırdım küllerimi
Ağırlığımı
kaldırmadı hiçbir dara
Acıya
bulaşmış şehla gülüşündeyim
Gözlerinde
öldüğüm günlerde
Sır içre
sırdayım
Bul beni…
Adem Efiloğlu