Viran oldu gönül tahtým,

Ýçin için çile baðlar.

Güler mi ki öksüz bahtým,

Umudumu bile baðlar.

Ýçim darda olsa yansam,

Yar söylese ona kansam,

Dilim dilbaz öyle ansam,

Gözyaþýný sele baðlar.

Kalýr mý ki aklým sende,

Nar gibiydim kýzýl tende,

Sabýr kalmaz inan bende,

Aþar ilden ile baðlar.

Bu hal derim sitem sanki,

Hakk’ý hakla içten anki,

Anlatamam öyle an’ki,

Yakýp atar küle baðlar.

Derviþ olsan acý sende,

Kederlerin  tacý  sende,

Ýðnelerin   ucu  sende,

Götürür bir yola baðlar.

Ben demekten ettim hicap,

Okusam da bin bir kitap,

Þairlere her bir hitap,

Emsalsiz yurt ola baðlar .

Kur'an okuyanýn  dili,

Yeþillenir kökü dalý,

Hiç olur mu ayý yýlý,

Hesap seni kýla baðlar.

Bir anýný etme  heba,

Geçen yazýlmaz hesaba,

Onca uðraþ onca çaba,

Gider seni mile baðlar.

Leyla   olan   yar   olurken,

Saçýmýzda    kar     olurken,

Hiç sönmeyen kor olurken,

Umutlarý      yele   baðlar.

Daim yazmak gerek O'nu,

Hiç bitmiyor gör ki konu,

Gelir  elbet  yolun  sonu,

Sýratta  bir   tele   baðlar.

Kalemime sarýlmýþým,

Adem olup yorulmuþum,

Aþk oduyla karýlmýþým,

Suretimi güle baðlar.

Âdem EFÝLOÐLU