İçimin
Sesini Boğma Eylemleri
Müziği son
sesine kadar açıp
Çığlık
çığlığa bağırıyorum
Hiç bir
reçetenin çare olmadığı
Nöbetçi
eczanelerde
Kuyruk
kuyruğa infiallerim
Orada
öylece
Sızıp
kalmak istiyor yorgun bedenim…
Nice yaralı
düşleri
Sorgusuzca
gömmüşlüğüm var kara toprağa
Kara toprak
herkese yar
Kaderin
cilvesine takılan ne varsa
Bağrına
sarar
İçimin
sesinden başka…
Yüreğimi
ağlatan
Zehir
zemberek özlemlerden geçtim
Sol çalan
piyanonun sesinde
Tiz
yangınlar tutuşturdum
Herkese
değil de
Kendime
öfkeliyim sadece
Çalıyorum
olmuyor
Söylüyorum
ölmüyor
İçimin
sesi…
Aklımı
firara vurmalıyım
Ölesiye
bakarken bir akşamın kıyısında
Sabrımın
şuursuzluğuna sessiz ve
Yenik düştü
hayallerim
İçimde
bitmeyen inlemeler
Hayata
teslim olmadan
Gitmeliyim…
Adem
Efiloğlu