HAKKIMDA…
 
Bulgaristan, Þumnu, Deli Orman’da,
Çoban Nasuf köyü, köyüm yarenler.
Bin dokuz yüz seksen sekiz yýlýnda,
On bir Mart, doðduðum ayým yarenler.
 
Uzaktan hoþ gelir davulun sesi,
Boþa almamalý kiþi nefesi,
Podayva köyü, Balcý mahallesi,
Sakallýlardandýr soyum yarenler.
 
Ýki bin sekizde duyuldu ünü,
Sevda bahçesine çevirdim yönü,
Ýki bin on bir, beþ Haziran günü,
Çaðladý gönlümde çayým yarenler.
 
Halil Ýbrahim’ce kurulur sinim,
Millet hainine ezelden kinim.
Dosdoðru olmayý emreder dinim,
Tek kalmýþ olsa da sayým yarenler.
 
Düþtüm ki yüce bir ülkü peþine,
Rastlanmaz dünyada baþka eþine.
Gündüz hayaline, gece düþüne,
Tadýna olmuyor doyum yarenler.
 
Muhtaç olanlara Hýzýr’dýr bu can.
Bir ülkü uðruna nezirdir bu can.
“Hadi” denilince hazýrdýr bu can.
Varsa yapýlacak payým yarenler.
 
Kiþi konargöçer, acun bir handýr,
Seçki meydanýdýr, sonlu zamandýr,
Zulme karþý susan, dilsiz þeytandýr,
Zalimlere sertlik, huyum yarenler.
 
Çeþit çeþit kirli huyu olana,
Soysuzun soyundan soyu olana,
Köprüyü geçerken, ayý olana,
Demem imkânsýzdýr, dayým yarenler
 
Meþhurluk, para, pul deðil niyetim,
Türklük, Müslümanlýk, büyük servetim.
Yaðýþtýr onlara kemiðim etim,
Damarýmdaki can suyum yarenler.
 
Kýz, erkek, dul, kadýn, ihtiyar, gence,
Bu konu derindir. Bu konu ince.
Bir yerde, haksýzlýk, zulüm görünce,
Geriliyor sabýr yayým yarenler.
 
Kardeþ, kardeþe kardeþlik edince,
Yurdumdan, kara bulutlar gidince,
Türk Dünyasý, Turan’da birleþince,
O gün kurulacak toyum yarenler.
 
Bey Ozan, fikrimle, cismim, özümle,
Kalemim, kâðýdým ve de sözümle,
Dünya görüþümle, gönül gözümle,
Anlattým iþte ben, buyum yarenler