Sağanağın son damlasıyım içre dönük
yolculuğumun da meali iken yazdıklarım.
Bir içimlik de addedilmesin hani
kalemim ve ruhum…
İçtimada geçen ömür ne ki?
Mademki sevgiydi dilemması yaşamın
Sevecen bir iklime meylettim
Mevsim kış ya da yaz, ne fark eder?
Kuytularda saklı güzelliklerin
peşinde
Yaşadığım da değildi hani keyfe keder
İmlası yok gülüşlerimin
İmha edemediğim ne kadar kötülük
saklıysa cihanda
Bir cihat misali giriştiğim
arayışımda
Meylettiğim sadece sevgi ve umut
Üçlerken hayatı
İman gücüme sadık
Bazen tutulan nutkum
Ve işte ibadet ede ede açıldım
Gonca gonca
Sökün eden rüzgâr
Kimse sevdiğim beni kalbinden kovar:
Tek korktuğum kalp kırmak
Kırık kalbimden durduk yere de
çıkmıyor
Bunca şiir.
Öznel bir ritim saklı evrende
Seyyah yüreğimle kovaladığım
Semada saklı özlemi
Aşkla kovaladığım.
Şiarım nice duygu
Şerh düştüğüm ufku
Nasıl yok sayarım Rabbin izinde
Mealim vurgun yer zaman zaman
Ziynetimse üçü bir arada:
Sevgi ve iman gücü ve umut.
Ruhumu karalayanlara verdiğim nota:
Sevmesen de çekil:
Yeter ki gölge etme sevgime
Mahsulüyüm hüznün
Muadiliyim günün
Metruk değil yüreğim
Bir o kadar mazlum ve mağdur bir
iklimdir
Sektiğim anbean büyüyen coşkumla
Rabbime koştuğum
Ve ruhuma yağan nur
Nefsim değil nefesim önem arz eden
Ölü nefsimden doğuyor bunca şiir
Tek nefeste içime çektiğim
Gel gör ki:
Ömürlüktür benim iman gücüm ve sevgim
Yakardığım Rabbime
Yâd ettiğim mazim ve tüm sevdiklerim
Olmasalar da yanımda
Şükürler olsun ki baş başayım
Bana sahip çıkan İlahi Varlıkla.
Meşk eylediğim hüzün
Misal s/özlendiğim gün ışığına
duyduğum özlem
Öyle ki gecem dahi aydınlık
Neyse ruhuma yansıyan
Pekişen iç sesim ve kalem
Perçemine saklandığım yıldız kadar
Uzakta olsa da mutluluk
Peşrevi sözcüklerin
Ben İlahi Aşkıma ve sevgime ve
kelimelerime
Ta ezelden kefilim.