Düşlerim ç/engelli bulmaca gibi elbet eğreti bir gülüş kondurmuyorum ben yüzüme de yağan nuruna da gecenin.

Hükmedense kaderin minvalinde yol aldığım o buluşma noktası inancın ve de gerçeklerin.

Endamlı bir yasım var hem benim en çok da refüze edildiğim şu eksende ve kaykıldığım bir düzlemde.

Sofistik belki de benim acılarım ve içime açmadığım kadar da içime kaçtığım dünyanın esefle göz süzdüğü elbet göz göze gelmekten kaçınan habis ruhlar ve aşkın çetelesini tutan bir seyyahım ben yürek ve vicdan denen o yüce mahkemede başımı dik tutup da sevgimden bu kadar emin olabilirken…

 

 

 

Günsüz bir hüzün, sektiğim bir yürekten diğerine

Dilediğimse dilemması ömrün

Bazen kasvetli

Bazen rüzgârlı

Bazense telaşlı bir sevgiyle

Tutunduğum dal varsa yoksa sevgiye.

 

Haczedilense hayallerim ve yüreğim

Kıymık battığında parmağıma gözyaşı döktüğüm ne ki?

Bunca kıran kırana bir dünyada

Kandığımsa sevgi dolu dünyalarına insanların:

Değil sevmek

Korkar olmuşken sevgimi söylemeye.

 

Karalar b/ağlamadım ben durduk yere

Eşref saati şiirin varsa yoksa gecenin teninde

Asılı bir heceyim ben

En devasa aşk içimde saklı tuttuğum

Lakin layığı ile sevene rastlamadım bir ömür

Hicvi mi yüreğin?

Yoksa gümbürtüsü mü yalnızlığın?

Ne varlığım ne yokluğum

Ne dizlerim ne dizelerim kanarken

Suyunu kana kana içtiğim hicretin

Tesellisi bazen kuş olup uçtuğum

Bazen toz olup sildiğim ya da siliniverdiğim

İtiraf edemeyenlere ise kırgınım

Yine de saklı tutuyorum ben sevgimi.

 

Tünediğimse en yüksek dağ

Kırbaçlayan bunca duyguyu bazen sığ bazen solumdan vuran

Bir hece mi yoksa sadece?

Aşkın hicreti

Gül olup yağsam ne ki imge imge

Bir açıp bir solduğum

Tevazu yüklü yüreğimde soluduğum

Bazense kesilen soluğum

Belki de gücüme giden bunca yitim bunca elem bunca mevsim

Dalımdan kopmadım hem ben

Kökümle ait olduğum düzen

Düzensiz atan yüreğimle aralıksız sevdiğim

 

Bir masalsam ne ki?

Bir rüya olsam bile gözüm açık gördüğüm

Bir riya değil sözcüklerim

Bir rivayet olsa da mutluluk

Sadece severken mutluyum ben:

Şiar edindiğim kıble ve aralıksız her mevsim

Estiğim

Rüzgârın ta kendisi kalemimle teşrif ettiğim.

 

Tasfiye ettiğim dünüm

Tecrit edildiğimse günbegün

Tavaf ettiğimse devasa evren

Yüreğimden gelen

Yalnızlığıma binaen

İhtiva eden her hece içimden seken

Bazense kör kurşun

Kör noktasında dünyanın

Künyemde saklı ismim ve mevcudiyetim

Elbet yaz dediği sefil kalemimim…

 


( Sadece Severken Mutluyum Ben başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 31.10.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu