Hangi yetim düþ’tü söyle, serildiðin? Yoksa sarmalýnda mý bulutlarýn aþka aþina ve âþýk bir pervaneydin de tutumsuz sevginle kýraðý çaldý yüreðin?

Ah, methiyeler serdiðim ayaklarýna sevgilinin:

Nazenin gülüþünde konakladýðým

Belki de hemhal olduðum yalnýzlýðýn

Son duraðýydýn sersemlediðim:

Aþkýn rüzgârýna divane gönlümle

Soluksuz kaldýðým kadar da ýssýz

Becelleþtiðim miydi de aþkýn hýrkasý?

Apartman topuklu gülüþlerim ve çocuk neþem

Sobelendiðim…

Lades, bu aþka

Lades, sevginin kýblesine serildiðim her hece

Gýyabýnda mevsimin

Sözcüklerimse en deliþmen ceket içine g/izlendiðim

Yosun tutmuþ mazinin de henüz kesilmemiþ hesabý

Un ufak olsa hayallerim ne ki

Bu dipsiz dehlizde

Ah, dibe vurduðum çok mu belli?

Satýrlarým var benim ezelden yüklendiðim

Üstelik simasý tanýdýk hüznün ve çaresizliðin

Gönül koymadýðýmsa mevsim ve hayallerim

Gönül verdiðim semazen yüreði evrenin

Aþka binaen

Bazen söküldüðüm yerimden

Hazana muhalif bir yemin olsam ne ki?

Kýblenin önü arkasý sen

Kâtip yüreðim, yaz dedikçe kalem

Noter onaysýz bir þiirdir benimki ve sevdanýn meþalesi

Sönmez hem sen inkâr etsen de

Bunca zarar ziyan

Gözümde büyüttüðümsün sen illa ki

Gözümde saklý tek bakýþýn

Asýlý kaldýðým rahmetin

Takviye ettiðim aþk bütçem

Ýçimde saklý dünlerin silik izi

Olsun, olsun, fýtratým bu doðuþtan

Olmazýn oluru bir aþka asla deðiþmem

Ne hasreti ne yalnýzlýðý

Ne de firar edemediðim kuþ kafesim

Kanatlarýmda kan ve kil ve gülün izi

Kardýðým önüm saðým solum belli deðil ki.

Önümse odaklandýðým

Arkamdan çekiþtiren hayaletler tek dostum

Düþmanlarýmý bile sevebildiðim

Desturu aþkýn, elbet yetemediðim

Divane olsam ne hem deliþmen mizacýma eþlik eden

Ah, bu bitimsiz matem

Mahremimle saklý bir gölge gibi

Bazen kaçýþan bir hüzün gibi esiri

Olduðum þu umudum ve yaþama sevincim

Elem yüklü yüreðim de aldatmasýn hani seni.

Bencileyin bir masal bu

Ne çýkar kahramaný olsam?

Ne çýkar hem çýkarýmýn asla olmadýðý bir aþk masalýndan

Gözümden düþen her yaþta saklý

Dünümde yas ise yasa bildiðim matemi

Hala kovamadýðým bir dünyanýn özlemi

Var ya da yok

Varla yok arasý þu mazlum yüreðimle

Sevseydin keþke beni.

Sevdalandýðýmsa aslýnda umuda kanat açtýðým

Yaren bildiðim sözcüklerim ve gönül pencereme konan

Bir buluttan da yok iken farkýn

Farkýmsa herkesten

Farký etmeden içine düþtüðüm bu ateþ

Korunda, közünde saklý güneþ

Karanlýkta dahi önümü gördüðümse tek gerçek

Aþk bu ve uðramadýðý tek durak iken gel-geç

Sevgilerden asla haz etmedim ben haiz

Olduðumsa umut ve inanç…