Gülümsemesi çalınan şehir:

Renklerin ş/ahında saklı mavi

Gözlerin ferinde yangın

Yâd edilesi eski zamanların fermanı…

 

 

 

 

Gülümsemek neydi, anne?

Sözlerinde saklıyım hasretin

Mil çektiğim gözlerinde, mabedimden

Firar ettim edeceğim:

Sinemde bulut

Sense her unut, dediğinde

Umudun yansımasıdır aşk

Aşikâr olan sevginin ibaresi

T/aşkın mizacında

Arz ettiğimse talepsiz bir mecra

İndindeyim yangının

İmla hatasıyım tüm tüm yorgun sözcüklerin

Bin yaşında bir ferman olsam da

Bacak kadar boyumla çocukken çıktığım

Düz duvarda asılı bir resim gibi.

 

Resmettiğim nedir, söyle anne?

Mizacımdaki o fevri ve masumane yanım:

Yanıp tutuştuğum elbet sonum

Hani s/onsuzluğa kucak açtığım

Dilimden de yüreğimden de düşmezken Rabbim

Farklı olmanın muadili

Sergüzeşt kaygılarımın meali

Senle kimsesizliğimi giderdiğim.

 

Simamdaki olası hüzün

Mutluluğuma şerh düştüğüm

Her müzmin acıda bir nebze de olsa

Saklandığım içimdeki cennette yine de

Kaçamadığım

Kuytularda saklı onca yangın onca gölge

Bir yıldırım gibi düşerken içimdeki bahçeye.

 

Göğsüme yasla başını, anne ki

Fecrinde gecenin

Firarisi olduğum dünya denen hengâmenin…

Gözümde yok da aslı malın mülkün yağması

Bana yağdıransa Rabbime duyduğum aşkın bekası.

 

Bilmezler anne, bilemezler

Bilindik neyim varsa içimde seferber

Tümden gelen acılar

Bir tümevarımsa şiir

Yazdığım ne ki yakardığımın yanında yüce Rabbime?

Varlığımsa kimi zaman dikenli

Battıkça içime yalnızlığın firari hezimeti

Şükür batmadım çamura

Batağında duyguların

Batılında sessizliğin

Bahtımda saklı ölü nefsim son nefesim

Kurduğum saatse işlerken geriye

Benden kalan şiirlerim olsun insanlığa son hediye.

 

Başattır duygular

Bam telinde hicranın

Bağrına basansa Mevla’m

Başım her sıkıştığımda doğrudur koştuğum O’na

Kovulmadığım tek kapı

Nazıma niyazıma katlanan sensen

Yaşadığımız kadar başımızdan yağan nur

Nidaları mı ölü günün?

Münazaram mı yoksa kalemle?

 

Kanadığım kadar kandığım hece hece

Bir zemheride uyudum uyandım bu gece

Felaketim olsa da şiirler ve sevgi

Kaçtığım kadar bir ömür kendimden

Bilsinler ki ben koşuyorum sadece Rabbime.

 


( Gülümsemek Neydi Anne... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 16.09.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.