Giyinmişsin
Kır Çiçekli Elbiseni
Giyinmişsin
kır çiçekli elbiseni
Mutluluğu
inşa
etmenin yine peşindesin
Benimle
Kendinle
İşte bu saatleri
seninle seviyorum
Bir serçe olup uçarak
konuyorum gönlüne
Kanatlarımdaki çırpmanın
sesi değil
o duyduğun
Sana varmanın
kalbimdeki sevincinin sesi
Şaşkınım zaten seninle
olunca
Tüm şehir
yanımızda oluyor
Tüm sokaklar bize
çıkıyor
Çok tuhaf
Dağların eteklerine kadar
insan doluyor etrafımızda
Güvercinler gökyüzünde
haber mi veriyor
Bu saatleri insanlara
Az önce utangaç
yanımızda geçen iki aşık
Bak nasılda şimdi
ben gelince
Sana bakarak dans
ediyorlar
Biraz önce herkes
birbirine küsmeye sanki mahkûm gibiyken
Şimdi bundan bir eser yok herkes
neşeli
Endişe
limanlarına bahar gelmiş gibi
Giyinmişsin
kır çiçekli elbiseni
Mutluluğu
inşa
etmenin yine peşindesin
Benimle
Kendinle
İşte bu saatleri
seninle seviyorum
Mehmet Aluç