Online Üye
Online Ziyaretçi
Rahman Âmânı Duydu Şükür Et
Ervahı ezelde yoktu ki gaflet
Şeytan girdi araya Rabbim sen af et
Dünyaya indik düştük âmâna
Rahman âmânı duydu şükür et
Gönülde edilen tövbe kabul oldu
İşte buradayız biz bu demde
Yazılan alına yazıldı bir kalemde
Şeytan rahat durmam dediğinde
Rabbim kovdu huzurda isyan ettiğinde
İnsanı yolda çıkaracağım diye ezildiğinde
Şimdi yine gönüllerin yandığı andır
İnsan hala gaflet içinde bu ne zamandır
İnsan ne durusun koşsana hak yanındadır
Dermanı ara bul haydi hakka duandadır
Rahman âmânı duydu şükür et
Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Laf ağızda çıkmaz boşunadır laflar
Hakkın huzurunda boştur tüm saflar
Vardır elbet hakkın sözünü anlayanlar
Anlamayanlar varsa şeytana dost olanlar
Rahman âmânı duydu şükür et
Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Sanki bu dünya kendisine babası devretti
Savaşla zulümle koşana cehennemi yetti
Bunu anlamayana söz kifayetsiz kaldı bitti
Anlayana Yüce Rahman elbette ki yetti
Rahman âmânı duydu şükür et
Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Hepimiz Yüce Rahmana muhtacız
Ne kadar verirse versin hala açız
Anlamayan varsa bunu anlatacağız
Anlatmazsak ta nefretle dolacağız
Rahman âmânı duydu şükür et
Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Ezelde nurla donatıldık bahtımız nur
İnsan bakar kâinata gönlüde okur
Hak Mevla’m imanı vermiş gönlü dokur
Gönül bir dergâhtır Hak Mevla’m okur
Rahman âmânı duydu şükür et
Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Haydi, varalım insanın sesine
Varalım sarılalım gülümsemesine
Yoksa gülümsemesi bizde var serelim gönlüne
Boşa yaratılmadık bizler öylesine
Rahman âmânı duydu şükür et
Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Kul Mehmet’im yürüyelim dünya geride yürüsün
Katalım dünya malını ihtiyaç listesine bölünsün
Fazlasını verelim ihtiyaç sahibine gönüller gülsün
Gönüller gülmeyince hak Mevla’m bizi netsin
Rahman âmânı duydu şükür et
Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Sen gönülden imanla et duanı
Kadir Mevla’m verir dermanı
Mehmet Aluç