Paris’ten Sürmesi Gelmezse Süremezmiş!
Paris’ten Sürmesi Gelmezse Süremezmiş!
Her insanı öyle böyle çok sevemezmiş
Paris’ten sürmesi gelmezse süremezmiş
Sanki babası doğuştan Fransız dükü
Öyle önüne gelen her yemeği yiyemezmiş
Miş miş, şişmiş ,şişmiş kendini çok beğenmiş
Etrafında neler varmış -yokmuş görmemiş
Yolda yürürken ayağını taşlar acıtıvermiş
Bir kendine gelmiş bir daha gören onu görmemiş
Aylardan sonra topallayarak yürüdüğü görülmüş
Bir de etrafına bakarken hayret gülüyormuş
Buna ne oldu derken o yoluna devam ediyormuş
Meğer nazar değmesin diye taktikler deniyormuş
Aynalara fazla bakmıyormuş nazar değiyormuş
Paris yerine Almanya’dan sürme getiriyormuş
Hafiften az değişirken bunu bilmiyormuş
Paris’ten giyinmek yerine Mahmut Paşadan giyiniyormuş
Yolda koşarak giden çocuk ona çarpınca düştü yere
Artık alışmalıydı hayata kendini aynada görmeye
Uzun topuklarla yürümememleydi başladı üzülmeye
Attı ayakkabıları kısa ayakkabılarla başladı yürümeye
Düşerken sanki o burnu az yerlerde sürtünmüş
Burun ameliyatı olacaktı estetik birde yeri görünüş
Karşı Cafe de çalışan fakire de âşık olmuş böyle şey mi görülmüş
Hayat onu yavaş yavaş kendi yoluna götürmüş
Fakir oğlanda ona göre yoktu fazla hürmet
Gönlü git gör diyordu haydi beni gülümset
Koşarak gidiyordu yanına adım at bir zahmet
Gururunu serdi yere yapıştı koluna oğlan dedi az sabret
Oğlan dedi sen gelmedin bana muhitime tanıdık
Biz hayatı yük yaptık sizin gibi alayla karşılamadık
Yediğimiz içtiğimiz aynı değildir say ki karşılaşmadık
Senden bana yol olmaz yanlış yola girersen çıkamazık
Kız gururunu serdi yerlere iki damla akıttı yaş
Oğlan üzüldü ağır gelirdi ondaki anlayış baş
Taşıyamazdı yanında yakışmazdı olurdu şaş
Acıdı yüreği koştu peşinden tuttu kolundan yavaş yavaş
Döndü kadın irkilerek geriye oğlanı gördü
Gözlerinde akan sel olmuştu kader ağını örmüştü
Gel oğlan dedi kal birkaç gün fakir hanemde kadın gülmüştü
Yürüdüler yavaş yavaş kadın oğlana dünden sarılmıştı
Kadın ne varsa üstünden çıkardı giyindi bir şalvar
Üstüne eski bir bluz umuda dair yeşeren bir dal var
Sanki kovalasan da gitmez gibi onu kimler kovar
Yola devam ettiler beraberce mutluluk zaten bazen var
Sonuna gelince paylarına düşeni aldılar tattılar
Birbirlerine çok ama çok candan yaklaştılar
Kız oğlan kızın babasından epey uzaklaştılar
Ne düşerse kısmetlerine beraberce paylaştılar
Mehmet Aluç
(
Paris’ten Sürmesi Gelmezse Süremezmiş! başlıklı yazı
kul mehmet tarafından
7.09.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.