sensiz býrakýldýðým þehir
üþütüyor.
gecenin geliþi
yumuþacýk deðil.
kýrýlan bir ayna
yüzümü çizen.
her dokunuþumda
resmine
bin çarpýyor yüreðim.
yanmýþ bir orman gibi
tütüyor..

bu deniz
bu acý su,
derin tuzlu mavi ,
bu þehir,
seni hatýrlatmadýkça
kanatsýzým.
sevginin,
usulca akýþýna alýþýk
avuçlarým sensiz soðuk 
kalbimin acýsýný biliyorum.
kalbinin sesini duyuyorum.
bir söðüt aðacý kýskanýr
yüzünü süsleyen gülüþünü.
bin bir güzel
düþlerin vuruyor þimdi.
boþluklarda arýyorum,
yosun kokusu sinmiþ
saçlarýný.
ve,
sadece bir aðaç okþuyor,
bir doðum günü aðacý
mimoza kokuyor
bakýþlarýn..

Mustafa kaya
/ üsküdar