ne zamandır
belki yeterince yalnızım
sevdim sevildim
kısa sürdü ömür geçti
zor yıllar içindeyim
her şey zorlaştırıyor hayatı
bir tebessüm
küçük bir iyilik
bir anlayış
bir küçük ikram
bir dokunuş
neden dünya kadar güzel geliyor
neden kaybettiğimi bulmuş gibi oluyor
dünya o kadar zalim
hayat çok dikenli
insanlar suçlu ve günahkar
güçlü olan ayakta
sermaye hükmediyor
yaşlanmak mı gerek
bunları fark etmek
olan biteni görmek için
dedim
gençlik kör ediyor demek
dünyanın çekim tuzaklarına
ışıklı rüyalarına kandım
uyandım geç kaldım
gündüzlerinde boğuluyorum
tek güvendiğim sevgi
sevgiyle yaşıyorum
gökyüzünü aydınlatan güneşim
sevgi
aşırı kötülüklere inat
kirli ve çirkin insanlara rağmen
aydınlatmaya yetiyor güneş
gökyüzünü yeryüzünü
sevgi de böyle
soğuk ve boş bir dünyada
batmasına izin vermeyeceğim
sevgi güneşlerimin
yine bekleyeceğim
küçük dokunuşlar küçük iyilikler
hayat gelen gülümsemeler
eksik olmasın ..
