‘’Tenhaydý düþlerim, geceydi, çýkýp geldim iþte

Su ve ateþ bir de gülünç bir yalnýzlýðým var sana

Getirebildiðim, kokularýný yitirmiþti çünkü güller.’’ (A. Telli)

Düþ yangýnýndan kurtarabildiðim:

Hepi topu zaferlerim:

Bir top kâðýt ve iþte kürsüde þakýyan bir hece

Kimliðim yoksunluk, hafýz:

Hafif meþrep bir dünyadan çok uzak bir atlas

Yeri göðü birbirine katan düþüþlerim

Aþkýn hicaz makamý

Aþina gölgelerden kaçýrdýðým ruhumda ne çok

Girdap saklý

Ve cüce zaferlerim

Ýtina ile üzülürüm, demenin de meali iþte.

Kocaman bir broþ

Yakama tutturduðum

Pamuk teni mevsimin

Oysaki yenilgiye düþtüðüm binlerce hece

Kopmak deðil de asla ömürden

Kaynak yapacaksam duygularýma

Bir elimde kalem bir gözlüðümde sürünen heceler

Ah, nereden düþtüysem ben bu sevdaya?

Yanýk sesinde bir kartalýn doðum günü

Öldüðüne biat askýda kalan ekmek

Kuþ üzümü rüyalarým ve üzünçlerim

Sadýk kalmaksa hürmete

Hemencecik bir ayraç koymalýyým kendime:

Hani olur da daðýlýrým yine

Olmadýk yerde de aðlamaya baþladým mý

Sanmasýnlar da sahi:

Ne aciz ne asi

Varsa yoksa bir hece peþine düþtüðüm

Bazen þerit deðiþtirdiðim

Ve göðsümde kurdele

Sahi, ne zaman okumayý sökmüþtüm ben?

Diri zaferler hecelediðim

Yalýn sözcükler hedeflediðim

Oysaki anlatamam bunca þeyi

Ne zamanki gizlenmesem arkasýna imgelerin

Kolay yoksa söylemek:

Ve iþte kat çýktýðým göðün tepesi

Hala zirvede acýlarým

Ve þenlikli göðüs kafesim

Elbet azat edilmesi ne demek yüreðin?

Yoksa nasýl tadý çýkardý ömrün

Hissizliðe kompliman yapanlar

Acýmý katýk yapanlar kahkahalarýna

Hem annem öðretmiþti bana:

Yüksek sesle gülme, diye.

Ve þimdi aðlýyorum anne,

Hani söz verdiðimi de unutmadým

Lakin insanlýðýma versin ahvalim

Bir de paye verdikleri nefislerine köle olmadým þükür

Bir ömür de çimdikledim kendimi

Ne zamanki dalsam hayallere

Gülerim de yerli yersiz en çok da kendime

Mesken tuttuðum kâðýdýn aldýðý harareti benliðimin

Elbet daha da buruþmadan kâðýt

Noktayý koymalý þiire

Hani olur da yeniden aðýtlar yakarým

O vakte kadar uðurlar ola, hafýz

Unuttuðumu da sanma sakýn

Ve nasýl minnettarým dað gibi yüreðine

Saklýsýn elbet dualarýmda bilme sen yine.