Bunca derdi kederi sadece şair mi yazar
Yok, mu tatil edeceği onunda bir pazar
Takalım boynuna bir nazar boncuğu
Aman göz değmesin ona yoksa başka kim yazar
Kim günlük zevkleri bırakarak oturur yazar şaşar
Bana kalsa bunca sıkıntı çekilmez insan hemen kaçar
Anası doğururken mi düşürmüş dert kazanına
Yoksa şair olmak zordur tat değmez hiç damağına
Baksana gecenin kaçı hala yazar uyku uğramaz mı yanına
Aman neyse dert onun sıkıntı onun uğramasın kapına
Kim günlük zevkleri bırakarak oturur yazar şaşar
Bana kalsa bunca sıkıntı çekilmez insan hemen kaçar
İnsan gece oturur bir eli yağda balda yer atıştırır
Şair onca insanın derdini yazar ince dala yapışır
Yemez içmez mi acep hep yazar zamanla mı yarışır
Aklı hiç mi şaşmaz heceler içinde böyle boğuşur
Kim günlük zevkleri bırakarak oturur yazar şaşar
Bana kalsa bunca sıkıntı çekilmez insan hemen kaçar
Şairdir bu Gülveren’im der yazmaktır hayali
Bazen uzun kısa hece olur olmaz insanlık hali
Okuyan beğenmez onca emeğe rağmen yalın hali
İğneli fıçı içinde yatar kalkar şair zordur pek hali
Kim günlük zevkleri bırakarak oturur yazar şaşar
Bana kalsa bunca sıkıntı çekilmez insan hemen kaçar
Mehmet Aluç – Âşık Gülveren