1
Düşmesin insan zaafa
Kalır mı insanda kafa
Gönül bu söz dinlemez
Sevme desende anlamaz
Laf anlamaz yolu düşe de sarrafa
Kendini vurur bir o tarafa bir bu tarafa
Yemek yemez yediği bir olur kuru salata
Bilmez insan gönlün ne bulduğunu
Gece gündüz dinç iken kuruduğunu
Cevabını bulunur mu sorduğunun
Bilen anlayan var mı hayattan neden koptuğunu
Seven bilir bunları ancak neden solduğunu
Kendini vurur bir o tarafa bir bu tarafa
Yemek yemez yediği bir olur rafadan yumurta
Rengârenk rüyaları vardır kapkara olmuştur
Rüya görmek istemez uyku haram olmuştur
Sevdiği canan yüz vermez sanki yok olmuştur
Seviyorum diyemez çölde yanarken kaybolmuştur
Sevdiği canan sevmiyorum dese vurulmuştur
Kendini vurur bir o tarafa bir bu tarafa
Yemek yemez artık sıyrılmıştır kafada balata
Aşkın şımarık halleri olunca cananda
Gülveren’im nasıl anlatsın bir anda
Eller titrer gönülle bu şiiri yazdığında
Hayır diyeni anlamaz gönül hastalandığında
Hekim çare olmaz gönül yâr yanında olmadığında
Çareler arar gönül hasret içinde viranelerde yattığında
Kendini vurur bir o tarafa bir bu tarafa
Yemek yemez kuru dalda asılı kalmışsa muallâkta
Mehmet Aluç –Âşık Gülveren