Online Üye
Online Ziyaretçi
Boşluğa uzanıyorsa her devinim
Bekle
Derdim
Yağacak yine yağmurlar
Uzaklıkları yok etmek için
Bir replikti sadece
Tuhaf bir bekleyiş
Ve işte
"son!"
Ah bilsem!
"kimin cennetiydi bizim yaşadığımız cehennem"
Kendi karanlığında
Binlerce düş kurmaktan yorgun bir sokak lambası gibiyim
Özgürlüğün en görkemli hüznü bu olmalıydı
Çogaldıkça suskunluğum
Düşlerimdeki deniz karşımda işte
Ruhumu saran gökyüzü
Eskiden daha ürkütücü bulurdum vedaları
Ama harap olmuşsa bir geçmiş
Duvarların suçu yok!
Sözcüklerin,
Seslerin,
Renklerin suçu yok!
Neyse ki
Kimsenin değil artık her gece kucakladığım karanlık!
Uzak olan ne varsa
-Dokunamadığım-
Yanı başımdaydı şimdi.
Hissediyorum.
'Oysa
Hissetmek,
Bazen çıldırtır insanı.'
Biliyorum.
Haydi artık,
Biri uyandırsın kırlangıçları!
Hayata dönmeli her şey!
Yazarın
Önceki Yazısı