Gemiler yanardı Ben limana koşana kadar
Duvarlarda ki sinema afişlerine
Bakmadan geçerdim
Kirli bir öfke kasıklarımda
Yetişirdim de belki
Yolumu kesmeseydi insanlar
Uzaktan ne beyaz görünürdü
Dantel uçlu dalgalar
Elimde bir değmek karıştırdım
Sinekler üşüşmemişse hala
Balık gibi kokardı
Kumların arasında ölü martılar
Ne kadar yalancı idi,
Çiçek satan fal bakan kadınlar
Masallarda ki cadılara benzerlerdi
Tek farkları tiftiklenmiş saçlarına
Soktukları papatyalar
Hep yorgun hissederdim kendimi
Hep mutsuz
Çöplerini sokağa atan evlerin önünden
Paris caddelerindeymişim gibi geçerdim
Beş kuruşa keyif alamayanlara inat
Ve düşürdüm hep,
Gemileri kundaklayanlar buralardadır
Uzaklara gemilerde yandı
Kaçamazlar..
Ah bir büyüsem derdim bir büyüsem
Öğretmen olsam
Kara duran ne varsa
Üstüne beyaz şiirler yazsam
Gün sıyrılıp inince ufuktan
Benimdi artık gökyüzü
Dünden çizdiğim gemiyi
Kara tahtamda arardım.
Alırdım elime silgiyi
Hep yeni, hep yeni baştan
Ben sildikçe
Kimi dilek tutar, kimi sayardı
Bir hayalden arta kalan
Tebeşir tozlarını
Nedense herkes yıldız sanardı..
Oysa onlar denizde
Yanan gemilerin kaptanını arardı..
Ümit Seyhan
(
Tebeşir Tozları başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
15.08.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
