Göğüsleri dolu bir mevsimin,
Emzirme vaktinde,
Sesimi kaybettim
Sarı benizli insanların dizlerinde
Bir umut için çıkmıştım yola
Inanmıştım
Çakmak taşının tutuşturacağı kıvılcıma
Düş/tü sesim
Benden başka kimse duymadı
Kırık notalara basınca
Benden önce
Çıplak suretleri yüzlerin yatağına
Yatağı kum,
Yatağı sıcaktı
Kurumuş nehirlerin
Elleri düşmüştü yanlarına
Anasına kavuşmadan vurulmuşlardı
Anaların bağırlarında tutam tutam saç
Ağızları köpük köpük
Gözyaşlarında martılar
Vuruyordu kırbacı fırsatını buldukça rüzgar
Bir ilinti gibi duruyordu iniltim
Dipsiz kuyuda yazıyordu kör katip
Duyamadıklarını amel gibi
Patiska yastığımın kenarlarına
Diş ağrısı gibiydi sevdam
Sancısı yokluğuna alışana
Değdikçe dilin
Çivi gibi tekrar tekrar
Çakılan akla.
Ucu bayraklı bir mızrap vardı
Gömüldüğü yerin baş ucunda
Kadınlar çamaşır ipi bağlardı
Sıcaklar basar basmaz avucuma
Amansız
Vuruldu sesim
Yağmur üflerken
Sevdanın kapalı gözlerine
Titriyordu yaprak
Ağlıyordu gül
Sesime seslerini banarak.
Bir sitem buhar buhar asılıyordu bulutlara
Göklerin sessiz kalışına yutkunarak.
Ümit Seyhan
(
Sesimi Kaybettim başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
22.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
